ناصر حجازی در 28 آذرماه سال 1328 در محله آریانا (مالک اشتر) تهران به دنیا آمد.
دوران تحصیل؛
ناصر در کودکی بازیگوش بود و در سوم دبستان، ششم ابتدایی و ششم دبیرستان رفوزه شد اما به هر ترتیب موفق شد دیپلم بگیرد؛ دوران دبستان را در مدرسه هخامنش طی کرد و دوره دبیرستان را در نیز در مدارسی به نام های سعادت، سینا، سهند و شرف طی کرد.
رشته اصلی وی بسکتبال بود اما روزی با دوستانش به تماشای مسابقات فوتبال منطقه 8 می رود که قرار بود در آنجا تیم منتخب مدرسه بازی داشته باشد و یک اتفاق باعث شد تا ناصر حجازی از بسکتبال به دروازه بانی در فوتبال کشیده شود، ماجرا از این قرار بود که؛ دروازبان تیم منتخب آسیب دیده بود و حسین دستگاه (خبرنگار وقت کیهان ورزشی) که مربی تیم مدرسه بود ناصر حجازی را صدا می زند و پست دروازبانی را به او می سپارد.
اولین پیشنهاد حرفه ای فوتبال؛
حجازی دو ماه بعد همراه با تیم کیهان ورزشی که بازیکنانی همچون غلام وفاخواه، مهدی مناجاتی و مجید حلوایی را به خدمت داشت راهی گرگان می شود تا برای این تیم بازی کند؛ در گرگان در حالی که وی تنها 16 سال داشت نتیجه را یک بر صفر به تیم حریف واگذار کردند. فردی به نام هویدا اولین پیشنهاد حرفه ای فوتبال را به حجازی کرد و وی به تیم دسته دومی دارایی پیوست، ناصرخان به تحصیلات خود ادامه داد و توانست در مدرسه عالی ترجمه، مدرک لیسانس مترجمی زبان انگلیسی را بگیرد.
رده باشگاهی و آغاز دروازه بانی در تیم تاج؛
ناصر حجازی در دهه 40 دروازه بان باشگاه تاج شد؛ وی در سن 18 سالگی با این تیم شروع کرد و همراه با این تیم اولین قهرمانی آسیا را در سال 1349 با مربیگری رایکوف بدست آورد. در این بازی وی دروازه بان تیم تاج بود و بازی در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی) مقابل تیم هاپوئل از اسرائیل برگزار می شد تیم توسط غلام وفاخواه در دقیقه 83 به گل رسید و بازی مساوی شد اما در وقت اضافه تیم تاج با گل مسعود معینی مدافع پیش تاخته خود توانست به قهرمانی جام باشگاههای آسیا دست پیدا کند.
حجازی در جام جهانی در سال 1356 از طرف باشگاه منچستر یونایتد پیشنهادی دریافت کرد و یک ماه با این تیم تمرین کرد و حتی در برابر تیم استک سیتی Stoke City برای منچستر یونایتد بازی کرد اما متأسفانه علی رغم اینکه تیم منچستریونایتد خواهان به خدمت گرفتن وی بود بخاطر مشکلاتی که در ایران وجود داشت مؤفق به امضای قرار داد با این تیم نشد.
بعد از ملحق شدن به تیم ملی ایران وی توانست با تصاحب جام ملت های آسیا در سال 1346 به افتخارات خود بیفزاید؛ بهترین بازی و البته خاطره انگیزترین بازی وی برای تیم ملی ایران در برابر کره جنوبی بوده است که در ورزشگاه 70 هزارنفری اما خاکی این کشور برگزار شد.
قهرمانی در جام ملت های آسیا؛
وی قهرمانی در جام ملت های آسیا را دوبار دیگر در سالهای 1350 و 1354 همراه با تیم ملی ایران تجربه کرد.
در سال 1350، او تیم ملی ایران را در بازی های المپیک مونیخ همراهی کرد و به جام جهانی 1386 آرژانتین نیز راه یافت.
کناره گیری از دروازه بانی؛
وی بخاطر قانونی من درآوردی و احمقانه ( قانون 29 ساله ها) که حضور در دروازه را برای بازیکنانی که بیش از 29 سال دارند منع می کرد، مجبور به کناره گیری از فوتبال حرفه ای شد.
ناصر حجازی پس از کناره گیری از دنیای فوتبال به کشورهای جنوب شرق آسیا سفر کرد. در آنجا مربی-بازیکن تیم محمدان بنگلادش بود و توانست این تیم را به جمع هشت تیم برتر آسیا برساند، وی با تیم محمدان توانست پرسپولیس تهران را نیز شکست دهد؛در طی دهه ی 70، حجازی مربی بسیاری از تیم های فوتبال از قبیل بانک تجارت، ماشین سازی ، استقلال تهران و استقلال اهواز بود.
نداشتن مدرک مربیگری امّا نایب قهرمانی استقلال در آسیا؛
متأسفانه ناصرخان به خاطر غرور بی اندازه درست همانند همتای پرسپولیس اش علی پروین مدرک مربیگری ندارد و در این گونه کلاس ها شرکت نمی کند. باوجوداین، در زمان کار با تیم استقلال تهران، ناصر حجازی توانست با این تیم به فینال جام باشگاه های آسیا راه یابد؛ اما متاسفانه بخاطر اشتباهات فردی بعضی از بازیکنان موفق به فتح این جام نشد و به نایب قهرمانی رضایت داد. بسیاری از منقدین از او انتظار قهرمانی را داشتند اما بعد از اولین اخراج او از استقلال در اردبیهشت ماه سال 1378 ، تکرار نایب قهرمانی او در آسیا برای تیم های ایرانی ده سال طول کشید تا سرانجام درست زمانی که او به استقلال بازگشت تیم باشگاهی سیمان سپاهان با مربیگری لوکا بوناچیچ توانست همین عنوان در آسیا تکرار کند. در طی دوران مربیگری، ناصر حجازی توانسته است بازیکنانی مانند علی دایی و رحمان رضایی را به فوتبال ایران معرفی کند.
مخالفان باعث شدند ناصرحجازی از استقلال اخراج شود؛
با وجود محبوبیت اسطوره ای او در نزد هواداران استقلال، دیگر پیشکسوتان و تعدادی از بازیکنان استقلال باعث اخراج وی از استقلال درسال 1378 و 1386گردیدند، اخراج وی علی رغم تمام موفقیت هایی بود که با استقلال بدست آورده بود. از مخالفان ناصر حجازی میتوان به امیرقلعه نویی، جواد زرینچه، پرویز برومند و بسیاری از بازیکنان نامدار اوایل دهه ی هفتاد استقلال اشاره کرد که با مربیگری او برای استقلال در سال 1374 مجبور به ترک این تیم شدند (یکی از همین اخراجی ها امیرقلعه نویی است).
وی در تابستان 1386 با روی کار آمدن مجدد علی فتح اله زاده به استقلال پیوست. البته این مسأله مطرح است که علی فتح اله زاده تنها از او برای کسب درآمد بیشتر از طریق تماشاچیان استقاده ابزاری کرده است. وی را تنها بعد از انجام 12 بازی در لیگ برتر کاملاً سیاستمدارانه و محترمانه اخراج کردند. البته در کنار اشکال تراشی های بسیار، بدشانسی های بسیاری نیز در تیم استقلال گریبان او را گرفت؛ وی هم اکنون در سمت مدیر فنی به فعالیت خود در این باشگاه ادامه می دهد.
سنگین ترین شکست ناصر حجازی در لیگ برتر؛
در آخرین بازی لیگ در فصل 79 -80 تیم استقلال رشت با مربیگری وی با نتیجه فاجعه آمیز 7-1 در برابر ابومسلم خراسان تن به شکست داد.
ناصرخان چه خوب است که تو در سلامتی کامل به سر می بری، چقدر زیباست که روی لبانت خنده باشد درست است که قدر اسطوره ها و بزرگان عرصه فوتبال و ورزش به حق اداء نمی شود امّا طرفداران استقلال و علاقه مندان به فوتبال ستاره دروازه بانی ایران را هیچگاه فراموش نمی کنند و تو همیشه برای مردم ناصرخان هستی.
باشگاههای دوران بازیگری/
1346 - 1356 استقلال تهران (تاج سابق).
1356- 1357 شهباز.
حضور در تیم ملی/
1346 - 1356 (62 بازی).
باشگاههای دوران مربیگری/
1366 محمدان.
1366 تا 1367 شهرداری کرمان.
1368-1372 بانک تجارت.
1372-1373 سپاهان.
1373-1374 ماشین سازی تبریز.
1374 تا 1377 استقلال.
1377 تا 1379 ذوب آهن.
1379 تا1380 استقلال رشت.
1380 تا 1381 ماشین سازی تبریز.
1381 تا 1382 استقلال اهواز.
1384 - 1385 نساجی مازندران.
1386 استقلال.
افتخارات باشگاهی/
قهرمانی جام باشگاه های تهران (1347).
قهرمانی جام باشگاه های تهران (1348).
قهرمانی جام حذفی (1348).
جام میلز هندوستان (1348).
نایب قهرمانی جام باشگاه های تهران (1349).
نایب قهرمانی جام حذفی (1349).
قهرمانی جام باشگاه های آسیا (1349).
جام میلز هندوستان (1349).
قهرمانی جام باشگاه های تهران (1350).
قهرمانی جام دوستی (1351).
نایب قهرمانی جام هندوستان (1351).
قهرمانی جام اتحاد (1352).
نایب قهرمانی جام تخت جمشید (1352).
قهرمانی جام تخت جمشید (1353).
قهرمانی جام حذفی کشوری (1356).
افتخارات ملی/
حضور در جام جهانی در سال (1354).
قهرمانی در مسابقات جام ایران (1351).
قهرمانی جام ملت های آسیا (1346).
قهرمانی جام ملت های آسیا (1350).
قهرمانی جام ملت های آسیا (1354).
افتخارات مربیگری/
قهرمانی جام آزادگان (1376).
قهرمانی جام پرچم ترکمنستان (1376).
نایب قهرمانی لیگ کشور (1377).
نایب قهرمانی جام باشگاه های آسیا (1377).