باشگاه راهآهن در چند سال اخیر به محلی برای اخراج مربیان تبدیل شده است.

همیشه وقتی مربیان در عرصه مربیگری ناکامی به بار می آورند مسئولی را بالای سر خود می بینند که با تشخیص همین افراد یا باید با برکناری کنار بیایند و یا قبل از اینکه کار به اخراج برسد استعفای خود را تحویل دهند اما سؤال اینجاست اگر مدیری در عرصه مدیریت چندان روزهای پر فروغی نداشته باشد و هیات مدیره ای هم که اراده ای بر نظارت صحیح و اصولی نداشته باشد، چه کسی باید به این مدیر ناکام تلنگر بزند؟
این چند سطر مقدمه را آوردیم تا به باشگاه راه آهن برسیم. باشگاهی که چند سالی است با مدیریت محمد حسن انصاری فرد، اداره می شود. باشگاهی که هسته اولیه آن دولتی است، اینکه تحت لوای یک شرکت خصوصی در شرکت راه آهن به این باشگاه بودجه داده می شود نیز سبب نمی شود که این باشگاه را دولتی ندانیم.
هر چند که محمد حسن انصاری فرد در این سال های حضورش در قدیمی ترین باشگاه لیگ برتر عنوان کرده که توانسته درآمدزایی کند و البته پر بیراه هم نگفته و با ساخت کمپ اختصاصی راه آهن همواره در حضور نمایندگان کنفدراسیون آسیا به دلیل ساخت این کمپ نسبت به دیگر تیم ها آبروداری کرده است با این حال نمی توان اتکای این باشگاه به بودجه دولتی را کتمان کرد.
با وجود این اتکای مالی همواره به یاد داشته ایم که بازیکنان و تمامی مربیانی که در این چند سال با باشگاه راه آهن کار کرده اند، برای گرفتن مطالبات خود با چه مشکلاتی روبرو شده اند. نه تنها تیم فوتبال بلکه کشتی گیران تیم راه آهن نیز همیشه با این معضل روبرو بوده اند و هر بار جز وعده چیز دیگری نشنیده اند؛ همان گونه تیم کشتی و فوتبال پرسپولیس هم در دوران مدیریت انصاری فرد پول هایشان را به موقع نگرفتند و ماجراهایی به وجود آمد که در زمان خودش سر و صدای زیادی به پا کرد.
با وجود این مسئله در چند فصل گذشته یکی از موارد بسیار جالب توجه در این باشگاه انتخاب های متعدد مربی در طول یک فصل است.
این سؤال مطرح می شود که هیات مدیره باشگاه راه آهن آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده که چرا هیچ مربی نمی تواند تا پایان فصل همکاری خود را با این تیم ادامه دهد؟ آیا فقط باید به خرده گرفتن به همه مربیانی که با این تیم کار کرده اند بسنده کرد و بس؟
برکناری یا به قول مدیرعامل باشگاه راه آهن "قطع همکاری " روز گذشته با رسول کربکندی هر ذهنی را به تامل وا می دارد که چه اتفاقاتی در این تیم رخ می دهد که هیچ مربی تا پایان فصل در این تیم تاب نمی آورد.
بحث دفاع از رسول کربکندی نیست. به طور حتم به لحاظ فنی حق انصاری فرد برای ایراد گرفتن از شرایط تیم و شاید اتفاقاتی که بین کربکندی و تیم او افتاده محفوظ است.
با این حال برای مروری بر چگونگی فعالیت مربیانی که در این چند سال اخیر با باشگاه راه آهن همکاری داشته اند به مطلب زیر توجه کنید:
اکبر میثاقیان سرمربی راه آهن در سال 1386 بود. او توانست در پلی آف این تیم را در لیگ برتر حفظ کند و مربیگری فصل بعدی را هم بر عهده داشته باشد اما در نیمه های راه همان فصل استعفا کرد.
اینکه او به میل قلبی خود استعفا کرد یا خیر هنوز ابهاماتی دارد، محمد حسن انصاری فرد نیز به جای میثاقیان از داود مهابادی به عنوان سرمربی جدید یاد کرد.
در سال 87 با وجود همه حمایت های اولیه مدیرعامل این باشگاه از مهابادی، وی نیز به دلیل کسب نتایج ضعیف برکنار شد و به جای او محمود یاوری سرمربی راه آهن شد.
محمد حسن انصاری فرد در نشست خبری معرفی محمود یاوری به عنوان سرمربی راه آهن به خبرنگاران گفت که اگر بیش از این از داود مهابادی حمایت می کرد ممکن بود نتایج بدتری با راه آهن بگیرد و آینده کاری او به خطر بیفتد.
او حتی مدعی شد دلیل استفاده از مهابادی جوان این بود که توانسته بود نتایج خوبی با این تیم بگیرد و دلیلی نداشته به فکر جایگزین دیگری باشد اما در ادامه راه نتوانست نتیجه بگیرد.
در سال 88 و درست چند ماه بعد از سرمربیگری یاوری در این تیم به یکباره اعلام شد که با توافق وی با انصاری فرد همکاری طرفین قطع شد. البته راهآهن در آن روزها نتایج خوبی کسب نمی کرد. در پی این توافق! برای قطع همکاری این بار انصاری فرد مربی جوان دیگری را برای سرمربیگری این تیم مطرح کرد. مهدی تارتار که پیش از این در کنار مهابادی تجربه مربیگری را کسب کرده بود به عنوان سرمربی این تیم معرفی شد.
تارتار توانست این تیم را در لیگ برتر حفظ کند اما برای فصل جدید مدیر باشگاه راه آهن که پس از مدیریتش در باشگاه پرسپولیس هیچ مربی خارجی کار نکرده بود، با ارنی برندتس هلندی به توافق رسید.
هنوز هم کسی نمی داند این مربی چه پیشینه ای داشت و چطور به فوتبال ایران معرفی شد اما یادمان نرفته که در نشست خبری برندتس، انصاری فرد اعلام کرد که راه آهن با این مربی جزء 6 تیم اول لیگ قرار می گیرد اما همان طور که پیش بینی می شد راه آهن با این مربی هلندی راه به جایی نبرد تا قبل از اتمام فصل او هم با توافق با این تیم همکاری خود را قطع کند و یا به عبارت بهتر برکنار شود چرا که در باشگاه راه آهن منظور از قطع همکاری، برکناری است.
نکته مهمتر این بود که مدیرعامل راه آهن بارها مدعی شد که قطع همکاری برندتس تبعات مالی برای باشگاه نداشته است. اینکه یک مربی خارجی چطور حاضر شده از حق و حقوق خود بگذرد جای تعجب دارد. آیا ممکن است برکناری یک مربی ضرر مالی برای باشگاه در پی نداشته باشد. یعنی آنها فی سبیل الله برای باشگاه راه آهن کار می کنند؟
بعد از این مربی هلندی بار دیگر کار به تارتار سپرده شد و وی توانست با همه فراز و نشیب ها راه آهن را در روز آخر در لیگ برتر حفظ کند.
این بار انصاری فرد تصمیم گرفت تارتار را برای فصل جاری حفظ کند. بنابراین بر خلاف فصل های گذشته که ابتدا او خود اقدام به یارگیری می کرد و سپس سرمربی تیم را انتخاب می کرد این بار تیم راه آهن با سرمربی در فصل نقل و انتقالات حاضر شد اما درست در آستانه شروع بازی ها به یکباره اعلام شد به دلیل عدم توافقات مالی تارتار دیگر سرمربی راه آهن نیست و رسول کربکندی به عنوان سرمربی این تیم معرفی شد.
هنوز به ایستگاه هشتم لیگ برتر نرسیده ایم که کربکندی هم با این تیم با توافق (به گفته انصاری فرد) قطع همکاری کرد و بار دیگر تارتار که به پرسپولیس کوچ کرده بود، به این تیم بازگشت. این نکته هم جالب است که تارتار در ابتدای فصل با مسئولان راه آهن بر سر مسائل مالی به توافق نمی رسد اما پس از 8 هفته دیگر مشکل مالی وجود ندارد. موضوع دیگر اینکه انصاری فرد اعلام کرده به دلیل کسب نتایج ضعیف کربکندی برکنار شده و حال این سؤال پیش می آید که چگونه فصل قبل که راه آهن در روز آخر در لیگ ماند نتایج ضعیف در کار نبود؟
جالب نیست؟ همه مربیانی که از راه آهن جدا شده اند با توافق تن به قطع همکاری داده اند. شاید این هم شیوه مدیریت خاص انصاری فرد است و سایر مدیران از این شیوه بهره ای ندارند.
آیا تا به حال به فکر مسئولان شرکت راه آهن رسیده که این همه جابجایی تبعات مالی برای این تیم نداشته است؟
اصلا نظارتی بر کیفیت تیم می شود؟
انصاری فرد یک مدیر فوتبالی است و همواره اهالی فوتبال خواهان این بوده اند که از مدیران فوتبالی حمایت شود اما این یک رسم در مدیریت فوتبالی است که در طول یک فصل یک مربی تا پایان در کنار تیم نباشد؟
همه اینها سؤالاتی است که در ذهن اهالی فوتبال نقش بسته اما مدیرعامل راه آهن هرگز توضیحاتی درباره آنها نداده است.