علی رضا منصوریان، ستاره جوان پارس خودرو بود که بعد از درخشش به جمع آبی پوشان پایتخت اضافه شد و به همراه نسل طلایی فوتبال ایران، در سطح ملی رشد کرد، نسلی که که به عنوان سومی جام ملت های امارات رسید و حضور در جام جهانی را تجربه کرد. او یازدهم آذر پنجاه در یکی از محله های قدیمی و جنوبی تهران متولد شد.
درخشش در برابر استقلال در لیگ پایین تر
فوتبال را بصورت رسمی و از سال 1366 در تیم بنیاد شهید تهران آغاز کرد و بعدها برای خدمت سربازی در سال 1370 به تیم فجرسپاه تهران پیوست، پس از پایان خدمت سربازی و با درخشش در بازی های تیمش، در سال 1372 راهی تیم تازه تأسیس و متمول پارس خودرو شد و دو سال برای این تیم به بازی پرداخت، از جمله بازی هاهی وی می توان به درخشش او در دیدار برابر استقلال در لیگ دسته دوم اشاره کرد.
تایید نشدن توسط گده و تماس امیر قلعه
او در ابتدای سال 1374 به دعوت مدیرعامل وقت پارس خودرو که قائم مقام پرسپولیس شده بود، یعنی مهدی محمدنبی به پرسپولیس دعوت شد و به همراه دوست دوران نوجوانی خود، رضا شاهرودی، به تمرینات این تیم رفت اما مورد تایید یورگن گده قرار نگرفت!
پس از این اتفاق طی تماسی از سوی فردی که خود را کاپیتان استقلال معرفی می کرد وی به تمرینات این تیم دعوت شد، تماسی که خود او هم باور نمی کرد از سوی امیر قلعه نویی باشد و این موضوع را بیشتر یک شوخی توسط بچه محل ها می دانست، اما این اتفاق افتاد و وی در تست فنی آبی ها شرکت کرد و با تایید نصراله عبدالهی، با این تیم قرارداد بست.
خوش شانسی مثل بهترین زمان پیوستن به استقلال
او در همان سال 1374 به استقلال پیوست و از اولین بازی خود برای این تیم در برابر برق، درخشش خود را آغاز کرد، شانس ویژه علی منصور زمانی خود را نشان داد که محمود فکری و امیر قلعه نویی، دوهافبک اصلی استقلالی ها به دلیل حوادث دربی سال 73 در محرومیت به سر می بردند و به همین دلیل وی توانست از خوش شانسی نهایت استفاده را برد و خیلی زود به ستون اصلی آبی ها تبدیل شود . او در ادامه توانست خود را به خوبی جا بیاندازد و حتی بازگشت امیر قلعه نویی نیز وی را از ترکیب اصلی این تیم دور نکرد.
اولین افتخار ورزشی
در همان لیگ بود که او از سوی مجید جلالی به تیم ملی ارتش ایران برای شرکت در مسابقات ارتش های جهان دعوت شد، درخشش او و دیگر بازیکنان تیم ملی ارتش از قبیل کریم باقری،مهدی پاشازاده،علی دائی،حمید مطهری ،مهرداد میناوند و هاشم حیدری زمینه نائب قهرمانی تیم ملی ارتش ایران را در مسابقات ارتشهای جهان رقم زد و این نخستین افتخار دوران بازیگری او بود.
در همان لیگ بود که گل معروف او در بازی با پاس از میانه های زمین برای استقلالی ها به ثمر رسید و دیگر منصوریان را به یکی از پدیده های بی چون و چرای این تیم بدل کرده بود.
دروازه بانی در اوج ستاره گی
منصوریان برای محبوب شدن نزد هواداران استقلال تمام ابزارهای لازم را برای خودش مهیا کرد و از فرصتهای به دست آمده حداکثر استفاده را کرد. فرصتی مانند بازی برگشت جام حذفی در برابر برق شیراز و در سال 75 بود که در دقیقه 88 بهزاد غلامپور از بازی اخراج شد و وی درون دروازه این تیم ایستاد تا گزندی به دروازه آنها وارد نشود.
انفجار آزادی با فرشته نجات
در بازی های جام در جام باشگاه های آسیا، استقلال در تاشکند بازی خود را با 4گل به تیم نوف باخور واگذار کرد. بازی برگشت یک هفته بعد در تهران برگزار می شد و استقلال در تهران به نتیجه 3-0 یا بیشتر برای صعود به مرحله بعد احتیاج داشت! استادیوم آزادی کیپ تا کیپ پر از استقلالی و البته پرسپولیسیهایی بود که از آنجا که هواداران استقلال در بازی پرسپولیس در برابر آلیما به حمایت تیم متبوع آنها آمده بودند، به هواخواهی استقلال به آزادی رفته بودند.
در بازی برگشت تا دقیقه 80 استقلالی ها با گل های ورمرزیار و مرفاوی با دو گل از حریف پیش بودند تا اینکه در این دقیقه پنالتی دوم ورمزیار را دروازه بان حریف دفع کرد و در برگشت این علیرضا منصوریان بود که از راه رسید و تیر خلاص را شلیک کرد و با زدن گل سوم استادیوم را منفجر کرد، بدین ترتیب،منصوریان از سوی هواداران و روزنامه ها فرشته نجات استقلال لقب گرفت!
اولین خروج از جمع آبی ها
او اولین بار در سال 1375 و در پی اختلاف با ناصر حجازی به اولین پیشنهاد خارجی خود جواب مثبت داد و از جمع آبی پوشان جدا شد و به بالیستر سنگاپور پیوست، در آن روزها علی فتح اله زاده به جای کاظم اولیایی مدیریت عامل آبی پوشان را برعهده گرفته بود و مرحوم ناصری حجازی را به جای منصور پورحیدری به کار گمارده بود، اختلاف بین او و علی منصور، چند ماه پس از حضور او اتفاق افتاده بود.
پس از این تیم وی، سال بعد را نیز در همان سنگاپور ماند و این بار برای گیلانگ توپ زد. وی در دی ماه 76 و پس از صعود تیم ملی به جام جهانی دوباره به استقلال بازگشت، این تیم با ناصر حجازی در صدر جدول لیگ آزادگان حضور داشت.
دومین خروج و دومین درگیری
بعد از جام جهانی و در جریان دربی که با پیروزی پرسپولیسی ها پایان یافت، امیر قلعه نویی از نیمکت آبی ها اخراج شد و اصغر حاجیلو که سرپرست استقلالی ها بود به عنوان کمک استقلالی ها انتخاب شد، یکی از حواشی آن روزها درگیری لفظی منصوریان با آتیلا حجازی بود.
آن درگیری و خروج قلعه نویی از نیمکت آبی ها، باعث شد تا منصوریان این بار به تیم اسکودا زانتی یونان جواب مثبت دهد و به آنجا برود.
بازهم یونان و سپس آلمان
او پس از درخشش در این تیم و سپس تیم آپولون یونان، راهی تیم سن پائولی شد و از سال 2000 تا 2002 برای این تیم در بوندس لیگای دو و سپس بوندس لیگای یک توپ زد.
بازگشت به خانه
یک فصل حضور در بوندسلیگای یک و در حالیکه بیشتر مواقع ذخیره توماس مگلی بود سبب شد تا علیرضا منصوریان تصمیم به بازگشت به ایران و تیم محبوب همیشگیش استقلال را بگیرد!
بنابر این او در فصل 1381 و در حالیکه 30سال سن داشت به درخواست امیر قلعه نوعی دوست قدیمیش دوباره به استقلال بازگشت! استقلال در اولین دوره لیگ برتر در میان ناباوری مقام قهرمانی را در هفته آخر واگذار کرده بود ولی در جام حذفی جبران کرده و با امیر قلعه نوعی قهرمان جام حذفی و نماینده دوم ایران در لیگ تازه تأسیس قهرمانان آسیا شده بود!
منصوریان دیگر به صورت ممتد در این تیم باقی ماند و روزهای پرفراز و نشیبی را سپری کرد، از نیمکت نشینی در تیم رولند کخ و سپس منصور پورحیدری تا تبدیل شدن به مهره اصلی در تیم امیر قلعه نویی و مرفاوی و فیروز کریمی.
و در نهایت وی در 27 خرداد 1387 پس از بازی پایانی و قهرمانی در جام حذفی به همراه تیم استقلال، از دنیای بازی در فوتبال کناره گیری کرد. منصوریان در طول سال هایی که برای استقلالی ها بازی کرد 24 بار دروازه حریفان را باز کرد.
راز شماره های مختلف
منصوریان در ابتدای ورود به جمع آبی ها و در لیگ سال 74 شماره 17 را به تن داشت.
او در لیگ سال 75 و همزمان با جدایی ایمان عالمی از جمع آبی پوشان به عنوان ستاره این تیم به پیراهن شماره 10 رسید.
پس از بازگشت به استقلال از اروپا و در حالی که امیر قلعه نویی به عنوان دستیار مرحوم ناصر حجازی در این تیم فعالیت می کرد در حالی که می توانست پیراهن شماره 10 را به تن کند، پیراهن 8 را پوشید، خیلی ها در آن سال عنوان می کردند که وی به دلیل رفاقت زیاد با قلعه نویی را پیراهن را پوشید.
او بعدها و به دلیل حضور مهدی پاشازاده که به عنوان مدافع شماره 10 استقلال را به تن می کرد، پیراهن شماره 12 را می پوشید.
و در سال های آخر بازی خود نیز بازهم به شماره 10 رسید و با این شماره نیز از بازی خداحافظی کرد.
اولین گل برای تیم ملی
او در سال 74 برای اولین بار به تیم ملی دعوت شد و پیراهن شماره هفت را به تن کرد، در بازی برابر سریلانکا، در مقدماتی جام ملت های آسیا نیز اولین گل ملی را روی پاس امیر قلعه نویی به ثمر رساند.
تنها نماینده آبی ها در جام ملت ها
منصوریان در جام ملت های آسیا 1996 که در امارات برگزار می شد تنها نماینده استقلالی ها در تیم محمد مایلی کهن بود، بعد از آشفتگی در بازی اول و تغییر ترکیب از سوی سرمربی تیم ملی، وی به ترکیب اصلی راه پیدا کرد و مثلث باقری، استیلی و منصوریان با زوج خط حمله دایی و عزیزی، تیم ملی را کهکشانی کرده بود.
حضور در حماسه ملبورن و جام جهانی
علی منصور که از بازیکنان منتخب محمد مایلی کهن بود در مقدماتی جام جهانی حضور داشت و در بعضی از بازی ها مانند بازی رفت در برابر قطر و یا بازی برگشت در برابر چین درخشش زیادی نیز داشت.
وی یکی از بازیکنان حاضر در استرالیا بود که در روز 8 آذر به جام جهانی صعود کردند.
او در جام جهانی نیز یکی از بازیکنان حاضر در اردوی تیم ملی بود و به عنوان بازیکن جانشین نیز به میدان می آمد.
پایان بازی های ملی در 27 سالگی
منصوریان هیچ حدس نمی زد بازیهای آسیائی بانکوک آخرین بازیهای ملی او باشد! سرمربی این تیم،منصور پورحیدری بود که همیشه با منصوریان رابطه خوبی داشت ولی در کمال تعجب منصوریان در ترکیب ثابت او جائی نداشت!
تیم ایران قدرتمندانه قهرمان این مسابقات شد هر چند بدلیل کم بازی کردن برای منصوریان زیاد جذابیتی نداشت و این آخرین دوره ای بود که این بازیکن پیراهن تیم ملی را به تن می کرد. او در 46 باری که توانست برای تیم ملی ایران به میدان برود 8 بار موفق به گلزنی شد.
آغاز مربیگری با مدیریت آکادمی استقلال
منصوریان پس از کناره‌گیری از بازی، از سوی علی فتح‌الله‌زاده مدیر عامل باشگاه، به‌عنوان رئیس آکادمی فوتبال باشگاه استقلال منصوب شد.
پس از آن به تیم پاس همدان پیوست و در آنجا کار خود را به طور رسمی و به عنوان سرمربی آغاز کرد.
در جام ملت های آسیا قطر در سال 2011 به عنوان دستیار افشین قطبی روی نیمکت تیم ملی نشست.
منصوریان، پس از جدایی قطبی و پیش از آمدن کی روش در یک بازی به عنوان سرمربی، تیم ملی را در مقابل روسیه هدایت کرد، دیداری که ایران به پیروزی یک بر صفر دست پیدا کرد.
پس از آمدن کی روش، وی مدتی به عنوان دستیار و آنالیزور او مشغول به کار شد.
او به توصیه کی روش ابتدا به عنوان سرمربی تیم زیر 22 سال و سپس امیدها به کار خود ادامه داد، مهم ترین اتفاق در دوران مربیگری او در تیم امید حذف تیم ملی امید از رقابت های مقدماتی المپیک لندن بود. تیم منصوریان از کمال کامیابی نیا دو اخطاره در بازی برابر عراق استفاده کرده بود و هیچ یک از اعضای حاضر روی نیمکت متوجه این موضوع نشده بود و نتیجه سه بر صفر آن بازی حاصل شکایت عراقی ها از ما بود.
و در نهایت نفت تهران آخرین تیمی است که تاکنون منصوریان مربیگری آن را بر عهده داشته است، تیمی که با آن توانست به مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا برسد و عناوین نایب قهرمانی جام حذفی و سومی لیگ چهاردهم را از آن خود کند.
... و پایان
برکسی پوشیده نیست که مهمترین آرزوی علی منصور نشستن روی نیمکت مربیگری تیم محبوب خود، استقلال است، او امسال و قبل از آغاز لیگ پانزدهم برای اولین بار در فوتبال ایران تابوشکنی کرد و به طور رسمی عنوان کرد با سه تیم که یکی از آنها استقلال است مذاکره کرده است، استقلالی که امیر قلعه نویی را کنار گذاشته بود.
که البته مدیران نفت این حرکت را نپسندیدند و اجازه جدایی وی را که هنوز با آنها قرارداد داشت را ندادند.
