فوتبال در ایران، همانقدر که برای جوان هاست به همان اندازه هم مال پیرمردهاست! در لیگ برتر ایران، بازیکنانی هستند که در حدود 40 سالگی همچنان می درخشند و از جوان ها پیشی می گیرند. نمونه های بسیاری از این دست وجود دارد. رضا عنایتی و مهدی رجب زاده پرچمدار نسل بازیکنانی هستند که دو دهه قبل فوتبال شان را در لیگ آغاز کرده اند و همچنان پرقدرت ادامه اش می دهند. مرور لیستی از بازیکنان باتجربه که بازیکنان کلیدی تیمهای شان در لیگ برتر هستند، قطعا خالی از لطف نخواهد بود. آنها دود و کنده را نشان می دهند و آنها را به هم می دوزند تا یک ضرب المثل قدیمی را به یادمان بیاورند. « دود از کنده بلند می شود » قطعا برای بازیکنان حاضر در این لیست صدق می کند.
رضا عنایتی:
در حدود 40 سالگی یکی از بهترین و آماده ترین مهاجمان لیگ برتر است. تکل می زند، می جنگد و تازه گل هم می زند. درخشش عنایتی از سال 1378 و در آدنیس مشهد آغاز شد و تا به امروز هم ادامه دارد. او در ابومسلم، استقلال، سپاهان، صبا و الامارات درخشیده و حالا به سیاه جامگان رسیده. عنایتی انگار که تمام ناشدنی است. این را همه می گویند، ما هم می گوییم.
مهدی رجب زاده:
اگر یکی از بازیهای مهدی رجب زاده را از نزدیک تماشا کنید بی شک به آمادگی خارق العاده او پی می برید. در 37 سالگی مدام روی خط آفساید سیر می کند. برای شکستن آن و خلق یک موقعیت. اگر به او کیلومتر ببندید در پایان 90 دقیقه قطعا بالای 10 کیلومتر را نشان خواهد داد. مهاجمی که از فجر و در سال 1377 آغاز کرده و بعد از حدود 18 سال همچنان هم یکی از بهترین بازیکنان لیگ برتر محسوب می شود.
حسین بادامکی:
در اواخر دهه 70 شمسی، جوانی در خط میانی ابومسلم می درخشید که بعدها به پیراهن پرسپولیس و تیم ملی هم رسید. او همراه با علیرضا واحدی نیکبخت و ارسطو محمدی از ابومسلم و در یک سال به فوتبال ایران معرفی شد. بادامکی سالها در پرسپولیس بازی کرد و سپس به پدیده و صبا رفت. او حالا در 34 سالگی بدون شک بهترین بازیکن پدیده در این چهار هفته بوده است.
ابراهیم صادقی:
نارنجی وفادار سالهاست که در سایپا یک بازیکن فیکس است. او را همه مربیان می پذیرند و حتی در 37 سالگی در ترکیب اصلی قرارش می دهند. صادقی با دوندگی بالا و جنگندگی خاص خودش این فصل هم در ترکیب سایپا درخشیده و دلپذیر بازی کرده است. صادقی فعلا که کنار نمی رود، مگر اینکه جوانی بیاید و جای او را بگیرد که حالاحالاها بعید است.
پژمان نوری:
اگر در ترکیب ملوان حاضر نباشد انگار این تیم محبوب شمالی یک چیزی کم دارد. پژمان نوری در 35 سالگی به یک بازیکن کلیدی در ملوان بدل شده است. قوی سپید روی کاکل او می چرخد. اگر آماده باشد ملوان هم آماده است و در عپغیر اینصورت نمی توان فوتبال زیبایی از این تیم دید. نوری اول بار حدود 15 سال قبل در لیگ بازی کرد و به نظر همچنان هم قصد دارد ادامه بدهد.
مرتضی اسدی:
در 36 سالگی یک بازیکن کلیدی در ترکیب گسترش فولاد است. مدافعی که اصل بازیسازی از خط دفاع را بهتر از هر مدافع دیگری بلد است و به هیچ وجه زیر توپ نمی زند. اسدی با برق تهران آاز کرد، به صبا و تراکتورسازی رفت و حالا دو فصلی است که برای گسترش فولاد توپ می زند. او همچنان بازی می کند، مگر اینکه اتفاق خاصی رخ بدهد.
سیدجلال حسینی:
پرسپولیس او را نخواست تا به نفت تهران برود و پیراهن زرد این تیم را بپوشد. سیدجلال 34 ساله را همچنان یکی از بهترین مدافعان ایران می دانیم. او که مورد اطمینان کارلوس کی روش هم هست اولین بار در اوائل دهه 80 برای ملوان بازی کرد، سپس پیراهن سایپا، سپاهان، پرسپولیس و الاهلی را پوشید و حالا هم برای نفت تهران توپ می زند.
محسن بنگر:
برای پرسپولیس آنقدر کلیدی است که مسئولان این باشگاه برای بخشش کارت قرمزش رایزنی کنند و به این در و آن در بزنند. بنگر فوتبال در لیگ برتر را از شموشک آغاز کرد و سپس به سپاهان رفت. مدتها برای این تیم بازی کرد و حالا سهف چهار فصلی است که پیراهن پرسپولیس را بر تن کرده. بنگر در 36 سالگی همچنان از خوب های لیگ برتر است.
