عشق است زنده یاد ناصر خان حجازی و استقلال

پس از 50 سال، خشکسالی و قحطی دوباره به کشورهای سومالی، اریتره و کنیا بازگشته است و شاخ آفریقا را به «مثلث مرگ» تبدیل کرده است. پس از دهه 90 میلادی، اولین بار است که سازمان ملل در بخش‌های جنوبی سومالی اعلام قحطی کرده است و این به این معنا ست که بیش از 30 درصد از مردم سومالی با سوء تغذیه دست و پنجه نرم می‌کنند. 

مرگ درکمین مردم گرسنه سومالی
تا کنون گزارش‌های مختلفی از وضعیت اسفبار قحطی در سومالی گزارش شده است. بر اساس یکی از این گزارش‌ها 7. 3 میلیون نفر در سومالی و 5. 11 میلیون نفر در شاخ آفریقا نیاز فوری و مبرم به غذا دارند. 
ازنظر اقتصادی، سومالی یکی از فقیر‌ترین کشورهای جهان محسوب می‌شود. در حال حاضر میزان تولید ناخالص داخلی این کشور به طور تقریبی 600 دلار است و در رتبه 189 جدول قرار دارد. بر اساس تحقیقی که در سال 2002 انجام شد، میزان درآمد روزانه مردم سومالی زیر یک دلار بود. این درحالی است که کشورهایی چون امریکا، کانادا، و ترکیه به ترتیب با تولید ناخالص 47287، 39507 و 13464 در رتبه‌های 9، 16 و 73 در جهان قرار دارند. 
نبود مواد غذایی در سومالی موجب شده تا بسیاری از مردم این کشور، به کشورهای مجاور مانند کنیا و اتیوپی مهاجرت کنند. بر اساس آمار‌ها روزانه قریب به 3500 نفر از مرزهای سومالی خارج می‌شوند و از ماه ژانویه تاکنون نزدیک به 170 هزار نفر ازسومالی به کشورهای اطراف مهاجرت کرده‌اند. 
مرگ درکمین مردم گرسنه سومالی

این مهاجرت‌ها، همسایگان سومالی را نیز نگران کرده است. در حالی که کشورهایی چون اریتره و کنیا خود از کمبود مواد غذایی در داخل مرزهای خود به تنگ آمده‌اند، حضور این مهمانان ناخوانده مشکلات این کشور‌ها را افزایش داده و به عقیده کار‌شناسان در آینده این کشور‌ها نیز دچار قحطی خواهند شد. 

عوامل مختلفی در ایجاد این وضعیت در سومالی سهیم بوده‌اند. از سال 1991 تا کنون در این کشور دولت مرکزی وجود نداشته است و همواره جنگ و نزاع در این کشور حاکم بوده است. 

از سوی دیگر افزایش ناگهانی و سرسام آور قیمت مواد غذایی با شروع سال جدید میلادی نقش مهمی در کمبود مواد غذایی در این کشور داشته است. این وضعیت موجب افزایش قیمت مواد غذایی تا 300 برابر شد. برخی از کار‌شناسان موتو محرکه انقلابهای عربی را نیز به همین عامل نسبت می‌دهند. 

نکته دیگر اینکه در طول سالهایی که دولت مرکزی در این کشور حضور نداشته است، بسیاری از مراتع، زمینهای کشاورزی و منابع طبیعی این کشور بشدت آسیب دیده‌اند. 

در کنار این عوامل بایستی به پدیده نوظهوری که در قاره آفریقا در حال شکل گیری است اشاره کرد. در طی دهه گذشته سرمایه داران سعودی، چینی و هندی بسیاری از زمینهای قابل کشاورزی در این مناطق را از زمینداران اجاره کرده‌اند و به کشت محصول اقدام کرده‌اند و این اتفاق در سومالی نیز رخ داده است. از همین روی بسیاری از اقلام غذایی این کشوراز واردات تامین می‌شد. 

علاوه بر این‌ها، نبود منابع مالی در این کشور نیز از جمله مشکلات در دامن زدن به این شرایط بوده است. میزان کمک‌های مالی امریکا در سال 2008 به سومالی در حدود 237 میلیون دلار بود که این رقم در سال 2010 به 28 میلیون دلار کاهش پیدا کرده است