عشق است زنده یاد ناصر خان حجازی و استقلال

حمله به بحرین و اشغال آن توسط عربستان شاید در منظر حقوق بین الملل و دیپلماسی جهانی امری مغیر شناخته شود، اما برای کسانی که خود را حاکمان کل شبه جزیره عربستان می دانند امری طبیعی به حساب می آید. آنها از نقطه ای خاک خود به نقطه ای دیگر از خاک خود که البته نافرمانی کرده است لشکر کشی کرده اند. حالا این سوال پیش می آید که حاندان آل صعود چگونه و چه زمانی بر شبه جزیره عربستان حاکم شدند؟ 

خاندان آل سعود که از ???? بر بخشی از شبه جزیره عربستان حکومت می‌کند. به طور کلی گسترش نفوذ سیاسی- اقتصادی این خاندان را از این سال می‌توان به سه دوره متوالی تقسیم کرد:

1) تاسیس دولت آل سعود در درعیه تا چیرگی مصریان: این دوره از حکومت محمد بن سعود بن محمد بن مقرن از سال ???? و تا پایان حکومت مشاری بن سعود در 1820 ادامه داشت. 

2) بازگشت به قدرت و استیلای بر نجد: که از حکومت ترکی بن عبدالله در 1821 آغاز شد و تاایان حکومت محمد بن فیصل در اویل قرن بیستم. 

3) چیرگی ابن سعود بر ریاض و آغاز دوران نوین فرمانروایی آل سعود: این دوره که تاکنون ادامه داشته است از حکومت عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن فیصل در 1902 آغاز می شود. 

در بین این سه دوره، دوره سوم به دلیل تشکیل حکومت متمرکز و قدرتمند در شبه جزیره عربستان و ارتباط این دوره با حال حاضر از اهمیت بیشتری برخوردار است. در بخش وسیعی از این دوران شبه جزیره عربستان یکپارچه بوده است و تنها در دوران خالد بن عبدالعزیز است که کشورهای کوچک خلیج فارس از عربستان جدا می شود هرچند پدرخواندگی معنوی عربستان بر آنها کماکان تداوم دارد. 

در دوره پادشاهی خالد بن عبدالعزیز که از ???? تا ???? ادامه داشت، دو اتفاق مهم رخ داد: اول اینکه در سال 1981 ایده سازمان همکاری کشورهای خلیج فارس توسط وی ارائه و با مشارکت دیگر کشورهای عربی تاسیس شد که البته ایران به عنوان کشور شمالی این خلیج همیشه فارس در ان حضور نداشت! دومین نکته این دوره حکومتی که از مورد قبلی جدا نیست، امارات متحده عربی، قطر، عمان و کویت از این عربستان بود. 

این دو موضوع که البته تقریباً همزمان انجام شد باعث شد تا پدرخوانده ای که اجازه داده بود تا فرزندان کوچکش کانون های کوچکی را در زیر چتر حمایتی او تشکیل دهند، با این حال همواره حضور و پدرخواندگی عرستان بر این مجموعه فرض بوده و کسی برخلاف آن اقدامی انجام نداده و نمی دهد. نمونه آن هم تصویر همیشگی رقص شمشیر حکام عرب خلیج فارس با ملک عبدالله است. 

در این میان تنها پایگاه ایرانی و البته مخالف جریان کشورهای عربی بحرین بود که به مدد بی کفایتی محمدرضا پهلوی و تقلب انگلیسی و وعده های آمریکای از ایران جدا شد که بررسی آن مجالی جداگانه را می طلبد. با این حال بعد از جدا شدن بحرین و عربی شدن آن، آن هم در زیر چتر پدرخواندگی عربستان رفت و حکومت آل خلیفه همیشه از این موضوع سود برده است. 

بعد از این تاریخچه است که نه تنها عربستان به خود اجازه می دهد به بحرین لشکرکشی کند، بلکه به امارات هم فرمان حمله می دهد و کماکان این اشغال ادامه دارد. باید منتظر ماند و دید که علاوه بر جامعه جهانی (که همواره در اینگونه موارد ساکت بوده است) جامعه اسلامی به این اشغال واکنشی نشان می دهد یانه؟