رسانه های غربی اذعان کردند: اوباما در پیشنهاد تعامل به ایران صادق نبود و از همان ابتدا به دنبال فشار بر ایران بود؛ اما آیت الله خامنه ای درباره دست چدنی اوباما زیر دستکش مخملی درست می گفت.
بخشی از مکاتبات سفارت خانه های امریکا در نقاط مختلف جهان با مرکز وزارت خارجه این کشور در واشنگتن که سایت ویکی لیکس آنها را افشا کرده نشان می دهد دولت اوباما از همان ابتدا در پیشنهاد تعامل به ایران صادق نبوده و هدف واقعی آن تقویت فشارها بر ایران بوده است. 3 روزنامه امریکایی این موضوع را به 3 شکل روایت کرده اند:
1- نیویورک تایمز: هدف اوباما در واقع ایجاد اجماع برای فشار بود
روزنامه نیویورک تایمز در تاریخ 8 آذر 1389 در مقاله ای به قلم دیوید سانجر، جیمز گلانز و جو بکر نوشت: «مکاتبات روزمره ای که ویکی لیکس به ان دست یافته و در دسترس تعدادی سازمانهای جدید قرار گرفت گویای گزارش های دیپلماتیک متفاوت دو دولت اخیر امریکا است که از همه جهات برای رویارویی با تهران تحت فشار بودند. این پیامها نشان می دهد چگونه جرج بوش رئی جمهور امریکا که گرفتار مشکلات عراق و سوء ظن هایی مبنی بر احتمال حمله به ایران بود سعی کرد حتی تحریم های متعادل تری اعمال کند». در ادامه مقاله نیویورک تایمز آمده است: «این مکاتبات همچنین دیدگاههای جدیدی در این خصوص ارائه می دهند که چگونه باراک اوباما رئیس جمهور امریکا مصمم بود وعده تعامل را با قولی که برای تشدید فشار بر ایرانیان داده بود تلفیق کند و ائتلافی شکل داد و با اعمال طیفی از تحریم هایی موافقت کرد که به طور چشمگیری در مقایسه با تلاش های قبلی سختگیرانه تر بود. وقتی اوباما به قدرت رسید بسیاری متحدان وی بیم داشتند پیشنهاد تعامل او موجب شود در نظر ایرانیان ضعیف قلمداد شود اما ان مکاتبات نشان داد مشاوران اوباما به سرعت با تنظیم طرحی برای احاطه ایران با تحریم های اقتصادی و دفاع ضد موشکی ان نگرانی ها را خنثی کردند. در اصل دولت اوباما انتظار شکست تلاش برای تعامل با ایران را داشت اما معتقد بود باید تلاش مستدلی را به عمل اورد تا بتواند برای تحریم های سخت تر جلب حمایت کند».
2- کریستین ساینس مانیتور
روزنامه کریستین ساینس مانیتور در مقاله ای به قلم اسکات پترسون در تاریخ 10 آذر 1389 نوشت: « اسناد منتشر شده در ویکی لیکس بر بدگمانی رهبر عالی دینی ایران نسبت به صداقت دولت امریکا صحه گذارد. در حالی که آیت الله علی خامنه ای رهبر معظم ایران دست دوستی امریکا را که باراک اوباما رئیس جمهور امریکا ان را دراز شده به سوی ایران خوانده بود دستی چدنی درون دستکشی مخملی خوانده بود اسناد درز کرده به سایت ویکی لیکس نشان داد که تلاش امریکا برای تعامل با ایران همراه با دو دلی و بی میلی بوده و همین تلاش های بی رمق نیز توسط این فرضیه امریکایی ها که تعامل با ایران بیهوده است بیش از پیش تضعیف شده بود از اینرو ایرانیان و تحلیل گران سیاسی متفق القول اند که بدگمانی عمیق ایران به تلاش های اوباما از همان ابتدا بجا بوده است». پترسون ادامه داده است: «اسناد ویکی لیکس نشان داد در همان زمان که امریکا به طور علنی از تعامل و گفتگوی بدون پیش شرط با ایران صحبت می کرد دولت اوباما در نشست های خصوصی بر اروپاییان فشار می اورد که تحریم ها را علیه ایران تشدید کنند. و همچنین بپذیرند سامانه دفاع موشکی علیه ایران در اروپای شرقی تعبیه شود. امریکا بر این ادعا بود که روشی دوگانه شامل دو برخورد موازی ارائه مشوق ها و اعمال فشار را علیه ایران در پیش گرفته در حالی که این دو روش نه تنها موازی نیستند بلکه صد و هشتاد درجه با هم تفاوت دارند. یکی از ناظران با تجربه ایران که خواست نامش فاش نشود گفت نتیجه قطعی بررسی هر یک از اسناد ویکی لیکس در رابطه با ایران که شما انتخاب کنید این خواهد بود که دو کشور ایران و امریکا بیش از بیش از یکدیگر فاصله خواهند گرفت و دیوار بی اعتمادی میان دو کشور از ده سال پیش به مراتب ضخیم تر خواهد شد. در حال حاضر احتمال هرگونه دوستی و سازش میان طرفین از هر زمان دیگر در گذشته کمتر شده است».کریستین ساینس مانیتور درباره جدی نبودن اوباما در تعامل با ایران نوشت: «دولت اوباما حتی از اهرم فشار به مراتب بیشتر از ارائه مشوق ها استفاده کرده که همان روش دولت پیشین امریکا و ناقص این ادعا است که امریکا روش دوگانه و منصفانه ای را در قبال ایران در پیش گرفته است».
3- هافینگتون پست
روزنامه امریکایی هافینگتون پست هم در مقاله ای به قلم رضا مرعشی، عضو سابق وزارت خارجه امریکا و معاون فعلی شورای ایرانیان- امریکاییان (به ریاست تریتا پارسی) که روز چهارشنبه 10 آذر 1389 منتشر شده این دیدگاه را تایید کرده است. مرعشی می نویسد: « اسناد منتشر شده در پایگاه اینترنتی ویکی لیکس نشان داد سیاست حقیقی دولت باراک اوباما در قبال ایران بر اساس اصل تعامل نبوده بلکه ادامه همان سیاست هویج و چماق دوران ریاست جمهوری جرج بوش بوده است».مرعشی ادامه داد: «نه تنها اسناد منتشر شده در این سایت نشان می دهد سیاست دولت اوباما در قبال ایران بر پایه سیاست هویج و چماق دوران ریاست جمهوری جرج بوش بنا نهاده شده بود بلکه تجربه شخصی من در هنگام خدمت در میز ایران وزارت خارجه امریکا نیز همین مسئله را تایید می کند که اصولا بسیاری از مقامات امریکایی در دولت اوباما گرچه قبول کرده بودند با ایران گفتگو و تعامل داشته باشند باور داشتند که این گفتگوها به نتیجه خاصی نخواهد رسید». وی سپس نوشت: «تعامل مستلزم رویکردی بلند مدت است که استفاده از چماق را کنار بگذارد و به طرفین این اطمینان را بدهد که ترس و واهمه های سابق دو طرف از یکدیگر بی اساس بوده است. ما در وزارت خارجه امریکا در همان اوایل دوران ریاست جمهوری اوباما دریافتیم که دولت وی قصد ندارد چنین روش تعامل حقیقی را با ایران در پیش بگیرد. بلکه سیاستی که دولت اوباما اتخاذ کرد شبیه به سیاست دوگانه هویج و چماق جرج بوش بود». مرعشی درباره تفاوت های اندک سیاست بوش و اوباما درباره ایران نوشت: « تنها فرق روش اوباما با بوش این بود که اوباما تلاش کرد اشتباهات تاکتیکی بوش را تکرار نکند. اولا دولت اوباما سیاست تغییر رژیم در ایران را انکار کرد. ثانیا تلاش کرد از لحاظ دیپلماتیک با متحدان امریکا در رابطه با نحوه برخورد با ایران به توافق برسد و ثالثا دولت اوباما پیش شرط هایی را که دولت بوش برای مذاکره با ایران نهاده بود لغو کرد. در عین حال اهداف سیاست دولت اوباما در خصوص ایران همان هدف های دولت قبلی امریکا بود هرچند برخی از تاکتیک های ان تغییر کرده بود. دولت اوباما نیز تلاش کرد با استفاده از اهرم فشار ایران را وادار به عقب نشینی در رابطه با برنامه هسته ای این کشور کند. یکی از مزیت های تغییر تاکتیک اوباما این بود که توانست برای تحریم ایران در میان اعضای دائمی شورای امنیت و متحدان امریکا اجماع ایجاد کند و این کاری بود که دولت جرج بوش موفق به ان نشده بود». وی تاکید کرد: «چگونه ممکن بود سیاست اوباما که پیام نوروزی به ایران فرستاد و گفت ما دست دوستی به ایران دراز کرده ایم موفق شود در حالی که مقامات بالا در دولت وی به نتیجه بخش بودن چنین برخوردی اصولا اعتقاد نداشتند. از سوی دیگر سیاستمداران غربی چگونه انتظار داشتند ایران بزرگترین سرمایه استراتژیک خود را که همان یک هزار و دویست کیلوگرم اورانیوم با غنای پایین بود بدون دریافت سرمایه استراتژیک هم ارزش ان به راحتی واگذار کند و از دست بدهد. نکته سوم این است حال که ایران با توجه به اسناد درز کرده به ویکی لیکس متوجه شده که سیاستمداران امریکایی در دولت اوباما روش دیپلماسی را هرگز جدی نگرفته بودند ایا انتظار می رود که ایران از این پس روش دیپلماسی و تعامل را جدی بگیرد. دولت اوباما چشم اندازی خوب و قاطع را در راستای تعامل و گفتگو با ایران ارائه کرد اما هرگز ان سیاست تعامل را حقیقتا دنبال نکرد».