عشق است زنده یاد ناصر خان حجازی و استقلال

دیدارهای این هفته لیگ برتر در حالی برگزار شد که در بین بازیکنان حاضر در صدر جدول ارزشمندترین ها، تنها بازیکنی بود که موفق شد عملکرد خود را بهبود بخشد و یک پله در جدول رده بندی بالاتر بیاید. از طرف دیگر، آقای گل لیگ نیز در دیدار اخیر تیمش می توانست تعداد گل های خود را بالاتر ببرد که این اتفاق نیفتاد چرا که داور پنالتی فولادی ها را پس گرفت و انصاری را از گلزنی در بازی برابر سیاه جامگان محروم کرد. 
با بررسی ارزشمندترین بازیکنان حاضر در لیگ شانزدهم همراه "ورزش سه" باشید:

اول – ساسان انصاری، فولاد خوزستان – 16 امتیاز 
مهاجم فولادی ها که در تعداد بازی اندکی توانست خود را به صدر گلزنان لیگ برتر برساند، این روزها اوضاع نامساعدی در دیدارهای این تیم دارد، انصاری که در بازی اخیر تیمش تا مرز گلزنی نیز پیش رفته بود، در پنج دیدار اخیر فولادی ها نتوانسته گلزنی کند. او این روزها با 12 گل زده در صدر جدول گلزنان قرار دارد، او تاکنون 3 پنالتی منجر به گل به دست آورده و 1 بار نیز با پاس خود موجبات گلزنی تیمش را فراهم کرد. 

دوم – کاوه رضایی، استقلال – 12 امتیاز 
مهاجم کارآمد استقلالی هادر هر کدام از بازی های اخیر این تیم موفق شده تاثیر فراوانی در امتیازات به دست آمده بگذارد، او در دیدار برابر پیکان نیز موفق شد یک پاس گل به موقع برای دیگر مهاجم تیمش ارسال کند و تعداد پاس های خود را به عدد 6 برساند، کاوه تاکنون توانسته 6 گل نیز برای آبی پوشان به ثمر برساند تا هم اکنون با 12 امتیاز در رده دوم موثرترین ها قرار بگیرد. 

دوم – محمد ایرانپوریان، تراکتورسازی – 12 امتیاز 
بدون شک یکی از بدشانس ترین بازیکنان لیگ شانزدهم مدافع راست تراکتوری هاست، ایرانپوریان که هم در گلزنی و هم در گلسازی برای تیمش موفق عمل کرده است این روزها روند بهبودی خود را پشت سر می گذارد، ایرانپوریان تاکنون توانسته 5 بار برای تبریزی ها گلزنی، 6 بار با ارسال پاس های دقیق گلسازی کند ضمن اینکه 1 بار نیز توانسته یک پنالتی منجر به گل به دست بیاورد. 

سوم – مهدی طارمی، پرسپولیس – 11 امتیاز 
مهاجم اول پرسپولیسی ها در دیدار اخیر این تیم نتوانسته به دلیل محرومیت به میدان برود، او که در آخرین دیداری که در میدان حضور داشت موفق شد گل مهم و سه امتیازی برای پرسپولیسی ها به ثمر برساند و هم اکنون با 9 گل در رده دوم بهترین گلزنان لیگ قرار گرفته است، طارمی، 1 پاس و 1 پنالتی منجر به گل نیز در کارنامه خود دارد. 

سوم – ایمان مبعلی، نفت تهران – 11 امتیاز 
هافبک نفتی ها که عنوان بهترین گلساز لیگ را یدک می کشد، بعد از مدت ها توانست در دیدار اخیر تیمش یک بار دیگر با پاس جادویی خود تنها گل تیمش را مهیا سازد، ایمان مبعلی اکنون 8 پاس گل در کارنامه خود دارد ضمن اینکه 3 بار نیز توانسته برای علی دایی و تیمش گلزنی کند. 

چهارم – مرتضی تبریزی، ذوب آهن – 10 امتیاز 
مهاجم ذوبی ها که در رده دوم بهترین گلزنان لیگ قرار دارد در دیدار اخیر تیمش نتوانست به گلزنی بپردازد و به همین دلیل کماکان 10 امتیازی باقی مانده است، تبریزی تاکنون 9 بار توانسته برای اصفهانی ها گلزنی کند و 1 بار نیز با پاس خود تیم را به گل برساند. 

چهارم – مرتضی آقاخان، پیکان – 10 امتیاز 
هافبک – مهاجم خودروسازان را می توان یکی از بهترین بازیکنان این تیم در لیگ شانزدهم دانست، آقاخان که هم در گلزنی و هم در مهیا کردن فرصت گلزنی مهارت دارد یکی از دو گل یاران جلالی را در دیدار برابر استقلال به ثمر رساند تا در هر دو دیدار مقابل آبی پوشان موفق به گلزنی شده باشد، او هم اکنون 6 بار توانسته برای پیکانی ها گلزنی و 2 بار گلسازی کند ضمن اینکه 2 پنالتی منجر به گل نیز برای تیمش گرفته است. 

پنجم – محمد قاضی، نفت تهران – 9.5 امتیاز 
مهاجم باتجربه نفتی ها در دیدارهای لیگ شانزدهم عملکرد خوبی از خود به جا گذاشته است، قاضی که همانند مبعلی نتوانسته بود در بازی های اخیر نفتی ها عملکرد موثری داشته باشد، در دیدار اخیر این تیم موفق به گلزنی شد تا تعداد گل های خود را به عدد 8 برساند، قاضی یک پاس گل نیز در کارنامه خود دارد ضمن اینکه پنالتی نیز برای تیمش گرفته است، ضربه ای که تبدیل به گل نشد. 

توضیح جدول:
بازیکنان به ازای هر گل و پاس گل یک امتیاز مثبت دریافت می کنند، آنها در صورتی که بتوانند ضربه پنالتی به دست بیاورند و در صورت گل شدن یک امتیاز و در صورت از دست رفتن نیم امتیاز مثبت به دست می آورند.

استقلالی‌ها همانطور که کم‌کم در کسب نتایج دارند از هواداران تیمشان نمره قبولی می‌گیرند، از نظر تعداد گل زده هم شرایط خوبی در لیگ‌برتر پیدا کرده‌اند. جالب است بدانید تیمی که منصوریان روانه لیگ شانزدهم کرده به جز بازی با پرسپولیس در هفته ششم لیگ‌برتر در سایر بازی‌ها موفق به گلزنی شده و این یک برگ برنده در کارنامه سرمربی جوان آبی‌ها محسوب می‌شود.

اما نکته جالبی که در بازی‌های این فصل استقلال وجود دارد این است که با وجود اینکه این تیم در پایان هفته نوزدهم لیگ‌برتر موفق شده عنوان دومین خط حمله لیگ را به خود اختصاص دهد این تیم در جدول گلزنان رقیب جدی برای کسب عنوان آقای گلی ندارد و این نشان می‌دهد که گلزنان تیم علیرضا منصوریان پخش شده اند و آبی‌ها به هیچ عنوان به یک بازیکن برای رسیدن به موفقیت وابسته نیستند.

کاوه رضایی آقای گل تیم بدون آقای گل
در بین بازیکنان استقلال کاوه رضایی با 6 گل زده بهترین آمار را در بین بازیکنان این تیم داشته است. البته در نیم فصل دوم علیرضا منصوریان به خوبی نقش کاوه رضایی را عوض کرده و او بیشتر از آنکه به فکر گل زدن باشد تلاش می‌کند برای بازیکنان جوان تیمش موقعیت‌سازی کند و شاید به همین دلیل هم باشد که او با 6 پاس گل بعد از ایمان مبعلی دومین آقای پاس گل لیگ‌برتر است. 

قربانی و جابر در تعقیب کاوه
علی قربانی با وجود دقایق کمی که در این فصل برای استقلال به میدان رفته به همراه جابر انصاری موفق شده 4 گل بزند و از نظر معدل گل نسبت به دقایقی که بازی کرده آمار کاملا خوبی از خود بجای گذاشته است. همچنین جابر انصاری که کمتر فرصت قرار گرفتن در پست مهاجم را پیدا کرده در این فصل با 4 گل زده آمار قابل قبولی از خود بجای گذاشته است. 

ابراهیمی و برزای اسلحه‌های پنهان منصوریان
حضور بهنام برزای در جمع گلزنان سه گله استقلال یک اتفاق کاملا ویژه است چراکه او از بعد از بازی با پیکان که موفق شد گل تساوی تیمش را به ثمر برساند در چند بازی حتی در لیست 18 نفره استقلال هم حضور نداشت اما او ناامید نشد و در بازگشت به ترکیب آبی‌ها موفق شد دو گل دیگر برای تیمش به ثمر برساند.

امید ابراهیمی هم که یکی از گلزن‌ترین هافبک‌ دفاعی‌های لیگ‌برتر است در این فصل سه گل به ثمر رسانده که دو گل آن از روی ضربات ایستگاهی بوده است. 

کریمی ستاره است اگر مصدوم نباشد
محسن کریمی بیشتر هفته‌های این فصل را به دلیل مصدومیت از دست داده اما آنچه مسلم است او در بازی‌هایی که برای این تیم به میدان رفته موفق شده تاثیرگذاری خود را به خوبی نشان دهد و با دو گل زده نسبت به دقایقی که برای این تیم به میدان رفته است، نمایش خوبی داشته است.

یک گله‌های جوان
در بین بازیکنانی که برای استقلال یک گل زده‌اند نام سه بازیکن جوان که اولین فصل جدی حضورشان در فوتبال را تجربه می‌کنند به چشم می‌خورد. امید نورافکن، مجتبی حق‌دوست و سیدمجید حسینی بازیکنانی هستند که در این فصل موفق شده‌اند یک گل برای استقلال به ثمر برسانند.

 

 

 

 

 

اما حاصل فوتبال خوب برد خوب است. با این توضیح که استقلال برای بهتر بازی کردن و بهتر نتیجه گرفتن باید بیشتر تلاش کند. به خصوص که امروز تبدیل به یک تیم جوان شده. تیمی با میانگین سنی زیر 25 سال. آنچه که از استقلال در این بازی مشهود بود دوندگی بی امان بود که خیلی از فضاها را بست. هوشمندی در پیدا کردن نقطه ضعف صنعت نفت و بهره از آن کمک شایانی به استقلال برای رسیدن به پیروزی در این بازی کرد. ضمن اینکه صنعت نفت در این بازی به خصوص در خط دفاعی روز ناموفقی را پشت سر گذاشت و در یارگیری اصلا تیم سمجی نشان نداد. 

استقلال در این بازی بهتر از همیشه دفاع کرد. به همان اندازه که در پیشروی و نزدیک شدن به دروازه حریف مصر بود در دفاع کردن هم پر انگیزه ظاهر شد. استقلالی ها همان طور که در این تصویر پیداست خیلی خوب هم فضا را پوشش داده اند و هم توپ را. امید نور افکن در جلوی خط دفاعی استقلال در کنار امید ابراهیمی یکی از بهترین روزهایش را سپری کرد. او به خوبی امید را ساپورت کرد تا امید نقشش را در برنامه های تهاجمی تیمش بهتر ایفاء کند.

پیش تر هم دیده شد که استقلال در منطقه یک سوم دفاعی نسبت به حریف برتری عددی داشت اما توپ را از آن خود نمی  کرد. تفاوت ها این بار در این بود که استقلالی ها برای پیروز شدن بازی می کردند و برای پیروز شدن باید خوب دفاع کرد. فوتبال بی دفاع هیچ گاه پیروز نمی شود.

استقلال خیلی زود روی ضربه کرنر وریا غفوری به این نتیجه رسید که صنعت نفت روی توپ های بلند به خصوص روی توپ هایی که از کنار ارسال می شود ضعف دارد. البته کمتر تیمی است روی توپ های مستقیمی که از روبرو زده می شود دچار اشکال شود. استقلال همین نقطه ضعف استقلال را برجسته کرد و در ادامه می بینید مبانی حمله اش را ارسال از جناحین قرار می دهد و سه بار به گل می رسد. استفاده از نقطه ضعف حریف بهترین حربه برای پیروز شدن است در حالی که برخی از تیم ها سعی می کنند روی توانمندی خود به پیروزی برسند. البته نه اینکه این درست نباشد. بهتر است این طور اذعان کنیم بردن توانمندی های تیم به سمت نقطه ضعف حریف بهترین راه برای پیروز شدن است. طبیعی است ابتدا باید نقطعه ضعف حریف را شناخت و بعد روی همین راهکار پیش رفت.

مهدی رحمتی در بازی با صنعت نفت یکی از بهترین روزهایش را سپری کرد. پیش از اینکه صنعت نفت به گل برسد و بعد از گل نخست استقلال – صنعت نفت صاحب چند موقعیت خوب شد که این موقعیت ها با واکنش های دیدنی مهدی رحمتی دفع شد. مهدی رحمتی در این صحنه به درستی پیش آمد. به عنوان مدافع آخر. او اگر در دروازه می ماند بازیکن نفت به داخل می زد و او می ماند دروازه 7.32 سانتی متری و یک دروازه بان. البته  اگر مدافع استقلال با مهاجم نفت تنه به تنه بود مهدی رحمتی باید توی گل می ماند اما او به درستی خروج کرد و زمان بندی خروجش به گونه ای بود که زاویه دید مهاجم صنعت نفت کم شد و در نهایت توپ او به بیرون رفت. خروج درست از دروازه به مهدی رحمتی کمک می کند تا موثرتر بازی کند. 

این یکی از صحنه گل های استقلال است. برتری عددی با استقلال نیست اما این تیم است که گل می زند. بازیکنان تیم مدافع به دو بخش تقسیم شده اند و فاصله این بخش ها فضای خوبی را برای جولان دهی استقلالی ها به وجود آورده است. ایستادن و دنبال کردن توپ چنین گل هایی را پدید می آورد و نفتی ها برای اینکه در دفاع بهتر از این ظاهر شوند می بایست تصاحب توپ کنند نه تعقیب توپ. از سویی وقتی خط آفساید شکسته می شود باید نظم در ایستادن را فراموش کرد و به جهت هایی رفت که مهاجمان حریف جایگیری کرده اند. البته همه این اتفاقات در چند ثانیه رخ می دهد و هوشیاری تیم مدافع است که شانس گلزنی تیم مهاجم را کاهش می دهد. شاید بهترین حربه برای دفاع کردن در چنین صحنه هایی دفاع جنگلی باشد. یعنی نامنظم دفاع کردن بعد از اینکه خط آفساید شکسته می شود.

استقلال در بازی با صنعت نفت از 7 بازیکن زیر 23 سال استفاده کرد و حالا بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند رمز موفقیت تیم منصوریان استفاده از بازیکنان جوان است، بازیکنانی که با کمترین هزینه ممکن به استقلال آمدند و حالا در حال ساختن نسلی طلایی برای این تیم هستند.

سرمربی استقلال در بازی با صنعت نفت از مجید حسینی، رابسون جانواریو، میلاد زکی پور، امید نورافکن و مجتبی حقدوست در ترکیب اولیه استفاده کرد و عظیم گوگ و فرشید اسماعیلی هم دیگر بازیکنانی بودند که به عنوان سهمیه زیر 23 سال در این بازی دقایقی برای استقلال بازی کردند. این را هم اضافه کنید که استقلال روی نیمکت، بازیکنی مثل محسن کریمی را هم داشت که با وجود حضور در ترکیب ثابت در بازی های گذشته، در این بازی فرصت بازی به او نرسید.

اما آنچه مسلم است جوانگرایی در استقلال در 3 سال گذشته به تدریج شروع شده است، اتفاقی که از سال آخر سرمربیگری قلعه نویی شروع شد، پرویز مظلومی آن را ادامه داد و حالا علیرضا منصوریان در حال تکمیل نسل طلایی آبی پوشان است.

قلعه نویی؛ وقتی از ستاره ناامید شد
سال آخر سرمربیگری قلعه نویی در استقلال  با تغییرات عمده در تفکرات او همراه بود. سرمربی وقت استقلال که از درخشش بازیکنان خود مثل حنیف عمران زاده، امیر حسین صادقی، خسرو حیدری و ... نامید شده بود تصمیم گرفت تیمش را جوان کند. مجید حسینی، امید نورافکن، محسن کریمی، بهنام برزای و حتی علیرضا رمضانی که البته الان در استقلال بازی نمی کند، همگی بازیکنانی بودند که در دوره قلعه نویی به تیم بزرگسالان این تیم آمدند و حتی بازیکنانی مثل مجید حسینی، بهنام برزای، رمضانی و محسن کریمی در بازی هایی فرصت بازی پیدا کردند هرچند که فرصت کمی برای درخشش داشتند.

مظلومی و شجاعت در استفاده از جوان ها

بی تردید پرویز مظلومی شجاع ترین سرمربی در استفاده از بازیکنان جوان بود، سرمربی که با قول جوانگرایی با استقلال قرارداد امضا کرد و البته این قول را به بهترین شکل عملی کرد. هرچند در دوره مظلومی تنها  فرشید اسماعیلی و روزبه چشمی به عنوان سهمیه زیر 23 سال با استقلال قرارداد امضا کردند اما مظلومی به طور قطع شجاع ترین فرد برای استفاده از بازیکنان جوان بود. مظلومی در طول فصل آنقدر به بازیکنان جوانی مثل نورافکن، محسن کریمی، بهنام برزای، فرشید اسماعیلی و روزبه چشمی بازی داد که آنها در پایان فصل گذشته به بازیکنان تاثیرگذار این تیم تبدیل شدند. 

منصوریان و راهی که ادامه داد

سرمربی جوان استقلال در این فصل بعد از نامید شدن از درخشش ستاره هایی مثل بختیار رحمانی، خسرو حیدری و آرش افشین ترجیح داد تیمش را جوان تر کند. منصوریان از زمانی که به استقلال آمد مجتبی حق دوست و میلاد زکی پور را به این تیم آورد و مجید حسینی هم بعد از یک نیم فصل حضور در راه آهن به جمع آبی ها برگشت تا با تیم رویایی سال های آینده استقلال استارت بزند.
آنچه که مسلم است منصوریان مسیر درست استفاده از بازیکنان جوان را به خوبی درک کرده است و حالا او راه امیر قلعه نویی و منصوریان را در این تیم ادامه می دهد، راهی که بی تردید پایان آن ساختن نسل طلایی برای آبی ها در سال های آینده خواهد بود.

کولیبالی که از استقلال خوزستان به فوتبال ایران معرفی شده و امسال به سپاهان رفته است، در بازگشت به ورزشگاه غدیر و دیدار با هم‌تیمی‌های سال گذشته به گرمی از سوی آنها مورد استقبال قرار گرفت و در عکس تیمی اول بازی آنها ایستاد.

حضور کولیبالی در شرایطی اتفاق افتاد که استقلالی‌ها محمد طیبی زوج فصل گذشته او را به دلیل محرومیت در اختیار ندارند.

سیدمهدی رحمتی بعد از سه بازی نیمکت نشینی و به جان خریدن حاشیه ها و شایعات مختلف در خصوص جدایی از استقلال سرانجام به ترکیب تیمش بازگشت و در مصاف با برزیلی های ایران علاوه بر ثبت کلین شیت با چند سیو مناسب بار دیگر به عنوان کاپیتان، زمینه ساز بردی شیرین و سرنوشت ساز برای منصوریان و آبی های پایتخت شد تا استقلال به جایگاه چهارم رسیده و به نحوی بحران های اخیر را دریبل کند.  بازگشت رحمتی به ترکیب اصلی و برعهده گرفتن نقش کاپیتانی در حالی اتفاق افتاد که کسی تصور نمی کرد سرمربی استقلال این گونه از تمام مواضع خود در بازیکن سرکش تیمش عقب نشینی کند. بازیکنی که مدت ها بود حرف و حدیث در ارتباط با نقش پشت پرده او از یک دروازه بان و کاپیتان به اوج خود رسیده و بسیاری از او به عنوان تئوریسین اصلی تمامی اتفاقات اردوی استقلال نام می بردند. با نگاهی به تمامی اتفاقات رخ داده تا قبل از بازی استقلال با نفت در یک چهارم نهایی جام حذفی و همچنین تراکتورسازی در لیگ برتر، می شد کاملا پی برد که رحمتی در استقلال فراتر از یک بازیکن فکر می کرد و به همین خاطر هیچ گاه تمرکز خوبی روی عملکردش در درون دروازه دیده نمی شد. واقعیتی که منصوریان مدت ها بود به آن پی برده بود و در نهایت تصمیم گرفت برای نجات خودش و همچنین رحمتی از باتلاقی که در آن فرو می رفت در بازی با سپاهان او را برای اولین بار در تمام این سال ها نیمکت نشین کند. تصمیمی که به مذاق این دروازه بان خوش نیامد و باعث بروز تمام آن حاشیه ها در مسیر بازگشت به تهران به خصوص در فرودگاه اصفهان شد. سرمربی استقلال خوب می دانست برای خاموش کردن عطش بالای رحمتی در سرکشی از دستورات کادر فنی، بهترین تصمیم وارد کردن شوک به این دروازه بان است؛ از همین رو به صورت پنهانی گلر جوان ر خود را آماده و مهیای حضور ناگهانی در ترکیب اصلی آن هم در یکی از مهمترین بازی های عمر مربیگری اش کرد و پاسخ مثبت هم گرفت.
علیرضا منصوریان با هوش بالای خود تنها راه برای مهار سرکشی های کاپیتان خود، که تصور می کرد نقشی فراتر از یک بازیکن در استقلال دارد، را همین کار می دانست و اتفاقا وقتی حمایت مدیریت باشگاه و هیات مدیره را نیز پشت سر خود دید ،عملا به آن چه می خواست رسید. تفهیم جایگاه رحمتی به عنوان بازیکن و دروازه بان به این بازیکن تا او از تمام تفکراتی که در ماه ها و حتی سال های گذشته خود را با آن درگیر کرده بود، خارج شود. نقشی که در ابتدای فصل با تحرکات استقلال در بازار تابستانی و نحوه جذب بازیکن کاملا مشهود بود.

سرمربی استقلال از ابتدا هم بنا نداشت که دروازه بانی مثل مهدی رحمتی را از دست بدهد چون می دانست او یکی از بهترین گلرهای چند سال گذشته ایران است و حضورش در اردوی تیم آن هم در آستانه لیگ قهرمانان آسیا از چه اهمیتی در راه موفقیت احتمالی اش برخوردار است. به همین خاطر بعد از مشورت های فراوان با اهالی فوتبال و پیشکسوتان برای نجات رحمتی از این وضعیت و همچنین سر و سامان دادن به اتفاقات داخل اردویی استقلال باید شوک را به مرد شماره یک تیمش وارد می کرد. شوکی که خیلی خوب جواب داد و به اذعان تمام نزدیکان به استقلال باعث شد تا رحمتی در این چند هفته با تمرکز بالا تغییرات عمده ای داشته باشد چه از نظر روحی و روانی چه از نظر تمرینات و عملکردش در اردو که مهمترین تغییر بازمی گشت به نحوه برخورد کاپیتان با سایر بازیکنان.
منصوریان که از ابتدا هم به دنبال فرصتی بود تا کاپیتان تیمش را این بار در نقش بازیکن و نه فراتر از آن به ترکیب بازگرداند، بعد از شکست مقابل استقلال خوزستان و اشتباهی که سیدحسین حسینی داشت، زمینه را برای بازگشت مرد شماره یک فراهم دید به همین خاطر در آبادان رحمتی را به میدان فرستاد و این بازیکن هم با اعتماد به نفس و تمرکز بهتر نسبت به تمام بازی های این فصل بدون اشتباه از چارچوب دروازه اش حراست کرد تا استقلال یکی از پرگل ترین بردهای خود را ثبت کرده و تا حدود زیادی به آرامش برسد. آرامشی که باعث شد تا رفت و برگشت شماره یک آبی ها بیشتر از یک ماه و اندی طول نکشد.

حالا سیدمهدی رحمتی متفاوت تر از همیشه و از دید منصوریان به عنوان یک بازیکن و کاپیتان نه فراتر از آن در ترکیب اصلی دوباره جایگاه خود را پس گرفته تا در آستانه بازی های مهم استقلال به خصوص پلی آف لیگ قهرمانان آسیا مقابل السد قطر یکی از امیدهای اصلی کادر فنی و طرفداران برای صعود به مرحله گروهی و بازگشت به کورس قهرمانی محسوب شود، فرصتی که او باید از آن به بهترین نحو ممکن بهره ببرد و دیگر اشتباهات گذشته اش را تکرار نکند.

مهدی رحمتی از آن دست بازیکنانی است که شاید قدر خودش را در این سال ها ندانست و با گوش دادن به مشاوره های غیر حرفه ای و نادرست دوستان نزدیکش در ابتدا پیراهن تیم ملی را از دست داد آن هم در شرایطی که می توانست رکورددار بازی ملی شود. اما این بار درشرایطی که به نظر سرمربی تیم راه خروجی را برایش ریل گذاری کرده بود عاقلانه و حرفه ای مشکلات و تنش ها را تحمل کرد و  به بازی برگشت .
رحمتی و پختگی قابل انتظارش در این روزها ، از نکات امیدوار کننده فوتبال ما هم هست ؛ این که او با وجود ناراحتی طبیعی ناشی از نیمکت نشینی که منجر به وزن کم کردن و تکیده شدن صورتش هم شده بود ، تحمل کرد و با تمرین و کار بی صدا پیراهنش را پس گرفت . او در تمرین های استقلال  با لبخندهای دائمی در روزهای سخت نیمکت نشینی خیلی ها  را یاد وزیر امور خارجه ایران می انداخت که مذاکرات حساس هسته ای را با سماجت و البته لبخند به سرانجام رساند . 

برای شما دست می زنیم آقای رحمتی !

چپاروف و آندو دقایقی پیش در رختکن زمین تمرین استقلال در کمپ حجازی به یکدیگر معرفی شده و آماده حضور در تمرینی شدند که امروز به دلیل حضور این دو ستاره شلوغ تر از گذشته دنبال می شود.

این دو بازیکن با سابقه کاپیتانی تیم های ایرانی و ازبکستانی جوان های استقلال را رهبری خواهند کرد.

کسانی که بازی استقلال برابر صنعت نفت آبادان را دیده باشند تایید می کنند که تمام حملات آبی ها در نیمه اول روی فرارهای وریا غفوری از سمت راست و سانترهای دقیق او طراحی شده بود، این دقیقا همان نقشی است که خسرو حیدری در هفته های ابتدایی لیگ در استقلال داشت و حالا وریا غفوری را می توان نایب بر حق او در ترکیب اصلی استقلال دانست.

وریا غفوری در نیمه اول پاس گل حق دوست را داد و سانتر دقیق او در این نیمه توسط علی قربانی وارد دروازه صنعت نفت شد که داور آن را آفساید اعلام کرد. 

البته در نیمه دوم وظایف دفاعی غفوری بیشتر شد و به همین دلیل او کمتر موفق شد نقش پررنگی در حملات استقلال داشته باشد.

علیرضا منصوریان طبق وعده قبلی امید نورافکن 18 ساله را از نیم فصل دوم به ترکیب تیمش اضافه کرده و او در این مدت موفق شده نمایش بسیار خوبی از خود نشان دهد. 

استقلال برخلاف فصل گذشته در این فصل از امید نورافکن در پست هافبک دفاعی استفاده می کند و حضور او در کنار امید ابراهیمی باعث شده که فشار کمتری روی خط دفاع این تیم بیاید. 

در روزهایی که روزبه چشمی رفته رفته به مرز آمادگی می رسد، به نظر می رسد جدی ترین رقیب آندو تیموریان تازه وارد برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی امید نورافکن باشد، بازیکنی که بعد از درخشش در تیم جوانان در بازی های قهرمانی آسیا حالا به یک مهره تاثیرگذار در استقلال تبدیل شده است و طبیعا هر بازیکنی که بخواهد جای او را بگیرد کار ساده ای در پیش نخواهد داشت.

آندرانیک تیموریان بعد از نیم فصل ناامید کننده در ماشین سازی به عنوان یکی از گران ترین بازیکنان لیگ شانزدهم به یکباره در لیست نفرات مورد نظر علیرضا منصوریان قرار گرفت تا یکی از خریدهای پر سرو صدای زمستانی استقلال قلمداد شود. تصمیمی که باعث شد تا این بازیکن بلافاصله قراردادش را با تبریزی ها فسخ و برای سومین بار در یک دهه گذشته پیراهن استقلال را برتن کند تا یکی از کاپیتان های علی منصوریان (شما بخوانید کاپیتان اول) در نیم فصل دوم نام بگیرد.پیرو همین اتفاق نگاهی گذرا داریم به اتفاقاتی که در این سال ها برای آندو رخ داد و باعث شد او با چهره ها و تیم های مختلف در این سال ها دیده و حالا به استقلال برسد.

 

آندو در حالی دوباره استقلالی شد و پیراهن شماره 12 این تیم را برتن کرد تا وارث بازیکنی مثل صمد مرفاوی باشد که توسط خود همین چهره در تیم جوانان استقلال کشف و به فوتبال ایران معرفی شد. در کنار ستاره هایی همچون مجتبی جباری، خسرو حیدری ، پیروز قربانی و ... با اقاصمد جوانان استقلال را قهرمان ایران کردند و سپس راهی ابومسلم شد تا هم خدمت سربازی اش را در کنار مجتبی جباری بگذراند هم به پختگی لازم برای تبدیل شدن به یک ستاره برسد.

 

بعد از ابومسلم در حالی که همه انتظار داشتند پدیده جوان فوتبال ایران دوباره به استقلال برگردد ابومسلمی ها او را به باشگاه بولتون در لیگ جزیره ترانسفر کردند تا آندوی جوان زیر نظر یکی از بهترین مربیان انگلیس حضور داشته باشد. تجربه ای عجیب که باعث شد تا آندو نزدیک به چهار سال در بین تیم های باشگاهی مطرح انگلیسی بچرخد و در نهایت هم به جایگاهی ثابت نرسد. از حضور در بولتون گرفته تا فولام، بارنزلی و ...

 

در بازگشت به فوتبال ایران سر از تراکتورسازی تبریز درآورد و نیم فصل شاگرد فراز کمالوند شد. در آن مقطع آندو به یکی از ستاره های تراکتورسازی تبدیل شد و با عملکرد خوب خود تاثیر فراوانی در حضور تراکتور در میان تیم های بالای جدولی داشت تا زمینه بازگشتش به استقلال فراهم شود.

 

اولین تجربه آندو با پیراهن بزرگسالان استقلال زمانی به دست آمد که پرویز مظلومی هدایت این تیم را در دست داشت و تیمی کهکشانی و پرستاره را دور هم جمع کرد تا بلکه بتواند آبی های پایتخت را به لیگ یازدهم برساند. آندو با پیراهن شماره 14 در میانه میدان استقلال در کنار بازیکنانی همچون جباری، کرار و ... حضور داشت اما آن سال نتوانست قهرمانی را به دست بیاورد و فصل بعدش با تمام اتفاقاتی که رقم خورد سر از لیگ قطر در آورد.

 

اولین تجربه اش در فوتبال حاشیه خلیج فارس با پیراهن باشگاه الخریطیات و قراردادی وسوسه کننده رقم خورد که پول خوبی نصیب این بازیکن ملی پوش و ارامنه ایران کرد. گرچه الخریطیات از قدرت چندانی در بین قطب های فوتبال قطر برخوردار نبود و همواره در پایین جدول حضور داشت و همین امر باعث شد با اتمام قرارداد یک ساله آندو دوباره به لیگ برتر بازگردد.

 

در بازگشت باز هم استقلالی ها و این بار امیر قلعه نویی به هر قیمتی بود آندو را آبی پوش کردند تا دومین تجربه این بازیکن با تیم پرطرفدار پایتخت با تیم پرستاره آن روزها به ثبت برسد. بازگشتی که به حسرت چند ساله او پایان داد و آندو توانست در کنار سایر بازیکنان طعم قهرمانی در لیگ برتر با استقلال را چشیده و متعاقب آن در لیگ قهرمانان آسیا هم زمینه ساز صعود استقلال به مرحله نیمه نهایی شود.

 

فصل بعد نه برای آندو در استقلال خوب پیش رفت نه برای طرفداران این تیم که چندان از عملکرد ستاره ارامنه و ملی پوش خود راضی نبودند. به همین خاطر هم بود آندو وقتی با مسئولان باشگاه بر سر مسائل مالی به مشکل خورد و این اختلافات به رابطه او و قلعه نویی هم صدمه زد تیموریان در نیم فصل با فسخ قرارداد راهی تراکتورسازی شد و متعاقب آن جنجال های فراوانی در نشان دادن اختلافاتش با امیر قلعه نویی به راه انداخت.

 

دومین جدایی آندو از استقلال چندان خوش یمن نبود چون تیموریان نیم فصل در تبریز دوام آورد و سپس دوباره راهی لیگ قطر شد تا این بار با پیراهن ام صلال شانس خود را در فوتبال حاشیه خلیج فارس امتحان کند. در آن مقطع این بازیکن با مربی ترک تبار قطری ها اختلاف پیدا کرد و نیم فصل لیگ ستارگان دوباره به ایران دیپورت و در حالی که مشتری زیادی در داخل نداشت پیراهن سایپا مجید جلالی را برتن کرد.

 

 

در ابتدای این فصل آندرانیک وقتی مشتری زیادی نداشت به پیشنهاد رسول خطیبی و باشگاه تازه صعود کرده ماشین سازی پاسخ مثبت داد و راهی تبریز شد تا کاپیتان سبزپوشان لقب بگیرد اما حضور او در این تیم هم نتوانست زمینه ساز بازگشت آندو به روزهای اوج باشد و کنار رفتن از تیم ملی و لیست کی روش هم پیرو همین عملکرد ضعیف بود.آندو که قراردادی 1.6 میلیاردی با ماشین سازی داشت تنها 11 بازی برای تیمش انجام داد و با قرار گرفتن در انتهای جدول روزهای تلخی را در تبریز سپری کرد.

 

در کمال تعجب همگان به خصوص مدیران باشگاه استقلال در فهرست خریدهای زمستانی منصوریان قرار گرفت تا سومین بازگشت او به جمع آبی پوشان آن هم در بدترین دوران این بازیکن رقم بخورد. آندو که دیگر نه نشاط دوران جوانی را دارد و نه مصدومیت به او امان می دهد حالا به عنوان امید اصلی سرمربی تحت فشار استقلال به این تیم بازگشته بلکه بتواند ثابت کند هنوز به پایان خط نرسیده و می تواند همان بازیکنی باشد که در برهه ای همه باشگاه ها در حسرت داشتن او می سوختند.