با آرزوی موفقیت برای داماش شهر باران(استقلال رشت)
برای رشتی های و انزلیچی ها نوع ورزش یا رقابت فرقی ندارد هر جایی پای رقابت این دو شهر وسط باشد هیجانات به اوج خود می رسد خواه اگر المپیاد فیزیک یا اینکه بازی پینگ پنگ باشد
اما فوتبال برای دو شهر حساسیت ویژه ای دارد.
اوج حساسیت این رقابت بازی بین دو شهر به بازی معروف سپیدرود و ملوان برمی گردد.
جایی که اتفاقات ناگواری پس از بازی به صورتی حوادث را رقم زد که آتش اختلاف بسیار شعله ور شد.
مهمترین نبرد و شاید جنجالی ترین این دو شهر به بازی دو تیم سپیدرود و ملوان در فینال جام حذفی گیلان سال 1363 بر می گردد جایی که افیون مرگ به فوتبال گیلان زده شد تا رقابت تبدیل خصومت شود.
ابتدا بازی رفت دو تیم در رشت برگزار شد که این بازی یکبار تکرار شد.
در اولین بازی به علت ازدحام بیش از حد تماشاگران در کنار زمین و ممکن نبودن شرایط ادامه بازی، داور ترجیح می دهد که بازی را لغو و فردای آن روز با انجام تدابیر ویژه بازی برگزار شود.
فردای آن روز بازی دوم برگزار می شود و دو تیم با هم به تساوی بدون گل می رسند و بازی بدون اتفاق خاصی به پایان می رسد تا همه چیز در دیدار بازگشت که در انزلی برگزار خواهد شد مشخص شود.
شاید طرفداران دو تیم هیچگاه فکر نمی کردند که چه چیزی در پایان بازی انتظارشان را می کشد.
بازی برگشت در انزلی برگزار شد.
ابتدا سپیدرودبا یک گل پیش افتاد و این تک گل برای آنها تا دقایق پایانی بازی حفظ شد اما تیم ملوان توانست توسط سیروس قایقران گل تساوی را به ثمر برساند تا بازی با نتیجه یک بر یک در 90 دقیقه به پایان برسد.
سپیدرودی‌ها در حال شادی قهرمانی بودند که اجرا نشدن دقیق قانون باعث ایجاد درگیری‌هایی شد.
مسئولان برگزاری مسابقه اعلام کردند تیم برنده باید در وقت اضافه مشخص خواهد شود که در نهایت با عادی شدن اوضاع و برگشت آرامش نسبی، مسابقه ادامه یافت.
بازی در وقت های اضافی پیگیری شد که در دقیقه 7 داور یک ضربه پنالتی به سود ملوان اعلام کرد که ابتدا ضربه غفور جهانی توسط مصطفی خمامی دروازه بان سپیدرود مهار شد اما داور رای به تجدید ضربه پنالتی داد که اینبار سیروس قایقران بود که توپ را به گل تبدیل کرد تا این گل نتیجه قهرمانی را تعیین کند و ملوان با نتیجه 2 بر یک پیروز شده و به قهرمانی لیگ حذفی شود
اما این پایان کار نبود و در پایان بازی ابتدا بازیکنان با یکدیگر درگیر شدند و سپس تماشاگران نیز از خجالت هم در آمدند تا تلخ ترین روز الگیلانو رقم بخورد.
رقابت دو تیم داماش و ملوان حاشیه خاصی نداشته و فقط در سال 1386 دیدار دوستانه تیم‌های پگاه(داماش) و ملوان که در ورزشگاه عضدی برگزار شده بود در دقیقه 83 و به جهت اعتراض محمد احمدزاده سرمربی وقت ملوان نسبت به فحاشی تماشاگران دو تیم نسبت به یکدیگر نیمه‌تمام ماند.