عشق است زنده یاد ناصر خان حجازی و استقلال

ساعت 15 - ورزشگاه آزادی

 تماشاچی :110 هزار نفر  به صورت مساوی از هر دو تیم 

داور: محسن قهرمانی 

کمک ها:رضا سخندان ،بابک داوری 

اخطار:رضا حقیقی (45)پرسپولیس 

استقلال:سید مهدی رحمتی – پژمان منتظری – امیر حسین صادقی – علی حمودی – حسن اشجاری(حنیف عمران زاده 66) – جواد نکونام – -عباس محمدرضایی(ساموئل 57) – خسرو حیدری – مجتبی جباری – آرش برهانی (فرهاد مجیدی 71)و فرزاد حاتمی 

سرمربی: امیر قلعه نویی

پرسپولیس:نیلسون کوریا – حسین ماهینی – سید جلال حسینی – علیرضا نورمحمدی – مهرداد پولادی – رضا حقیقی – محمد نوری – مهدی مهدوی کیا (عادل کلاه کج 58)– مارکو پروویچ – غلامرضا رضایی(محد قاضی 90) و -(هادی نوروزی 80)کریم انصاریفر-

سرمربی: یحیی گل محمدی

شرح بازی:

در شروع دربی76 سرخابی ها باید دست مریزاد به حضور تماشاگران پر شور تیمهای استقلال وپرسپولیس گفت .

هوادارانی که از اقصی نقاط ایران با مشقت فراوان خود را به تهران رساندند تا مهمترین و باشکوه ترین دربی آسیا را نظاره گر باشند . 

از نکات جالب این شهر اورد می توان به این اشاره کرد که مهدی رحمتی ، مجتبای جباری ، و امیر قلعه نویی هیچ گاه در شهر اوردها بازنده نبوده اند .

قلعه نویی تاکنون در 9 مسابقه مقابل تیم ارتش سرخ به عنوان سرمربی حاضر شده که سه برد و شش تساوی حاصل دیدارهای او بوده است .

ژنرال همیشه در دربی های پایتخت اولین گل را به پرسپولیس زده است . 

بطور حتم امروز هواداران تیمهای سپاهان و تراکتورسازی از طرفداران پر وپاقرص تیم پرسپولیس محسوب می شوند

 زیرا انان دوست دارند تا یحیی و یارانش ترمز تیم استقلال را بکشند .

البته حضورعباس محمد رضایی بجای جی لوید ساموئل از نکات فنی کادرمربیان تیم استقلال است .

قلعه نویی با توجه به سرعت و قدرت محمد رضایی حساب نگاه ویژه ای روی جناح راست تیم پرسپولیس دارد .

نیمه اول 

ترکیب تهاجمی آبی پوشان برای هواداران تیم استقلال موید این نکته بود که ژنرال دستورات و فرامین حمله را از همان دقایق ابتدایی صادر خواهد کرد

اما چیدمان ابی پوشان در زمین با سیستم 1-3-2-4 نشان از بازی احتیاط آمیز شاگردان قلعه نویی برابر تیم احیاشده پرسپولیس بود .

در ان سو نیز یحیی گل محمدی هم با سیستم 2-4-4 لوزی برابر آبی پوشان دل به حرکات تند وتیز غلامرضا رضایی از جناح چپ بسته بود

اما بازی احتیاط امیز و با استرس دو تیم در وقت اول هیچ جذابیت ونکته قابل تاملی را برای هواداران و مخاطبان در بر نداشت 

نیمه دوم 

استراتژی گل نخوردن از سوی دو تیم در نیمه دوم همچنان شور و هیجان را از شهراورد 76 پایتخت مانند نیمه اول ربوده بود تا اینکه غلامرضا رضایی با شوتی سرکش تقریبا بازی را از رخوت وسستی بیرون آورد .

بعد از این موقعیت حساس قرمز پوشان با مارکو و کریم انصاری فرد بر روی دروازه استقلالی ها یورش بردند ونبض توپ ومیدان را در دست گرفتند اما نتوانستند قفل دروازه رحمتی را باز کنند .

قلعه نویی برای حفظ بیشتر از دروازه تیمش حنیف عمران زاده را بجای اشجاری وارد بازی کرد تا از راه حملات هوایی پرسپولیسها آسیبی به انان وارد نشود .

گل محمدی هم با بضاعت موجودش و با فراخواندن عادل کلاه کج به بازی قصد داشت تا جان تازه ای به حملات تیمش ببخشد که تا حدودی در دقایق انتهایی مسابقه هم موفق بود

اما دروازه دو تیم در یک دربی بیحال و کسالت اورد به پایان رسید 

لحطات حساس:

8-استارت مهدی مهدوی کیا در پشت محوطه جریمه آبی پوشان با شوت ارام وی ختم به خیر شد .

10 - سانتر مواج خسرو حیدری با ضربه نامتعادل فرزاد حاتمی یخ ورزشگاه را شکست . 

19-ارسال سانتر غلامرضا رضایی بر روی تیر دور تر با ضربه سر محمد نوری ودخالت اشجاری به کرنر رفت . 

41-واژگونی محمد نوری در محوطه جریمه استقلال توسط خسرو حیدری موجب اعتراض پرسپولیسی ها به داور مسابقه شد  

49- شوت سرکش غلامرضا رضایی از بالای دروازه استقلال به بیرون رفت .  

61- شوت سر ضرب رضا حقیقی با کف دست رحمتی به کرنر رفت . 

62-شوت مارکو پروویچ در کنج محوطه استقلال زوزه کشان به سمت راست زمین فرستاده شد .

63- ضربه قیچی برگردان کریم انصاری فر در داخل محوطه جریمه راهی کرنر شد  

73- سانتر عادل کلاه کج از جناح راست در دهانه دروازه استقلال با بی دقتی کریم انصاری فر به بیرون رفت . 

78-ارسال علی حمودی با دفع ناقص نیلسون و ضربه بی دقت فرهاد مجیدی به بیرون رفت . 

79- شوت سهمگین محمد نوری از بالای دروازه مهدی رحمتی به خارج رفت .  

بهترین بازیکن : در جمع پرسپولیسی ها غلامرضا رضایی، محمد نوری و رضا حقیقی و البته سیدجلال حسینی نمایش خوبی داشتند و در بین آبی پوشان پژمان منتظری بهترین بود.

اتفاق ویژه: دو صحنه مشکوک در نیمه اول مهمترین اتفاقات این مسابقه بودند که در نهایت محسن قهرمانی این توپها را پنالتی تشخیص نداد.

در حال حاضر کارشناسان داوری هریک نظر خود را در این باره دارند ... 

البته باورکردنی نیست اما در کشوری که  ارقام در حد تخمین است وآمار دقیق محلی از اعراب ندارد ، همه چیز را باید باور کرد .

به خصوص 40 سال بعد از ساخت ورزشگاه آزادی ... .ورزشگاهی که حالا می فهمیم صدهزارنفری بودنش یک دروغ تاریخی بوده . البته اگر استنادمان به حرف نماینده فدراسیون  درست باشد!

 
مصطفی شهبازی در این باره گفته است: گنجایش ورزشگاه آزادی تهران پیش ازنصب صندلی در طبقه اول، 88 هزار نفر(38 هزار نفردرطبقه اول و50هزار نفر در طبقه دوم) ‌بود.

 
ناظرهفتاد و ششمین شهرآورد پایتخت ادامه داد:با نصب صندلی، ظرفیت طبقه اول ورزشگاه آزادی به 33 هزار و 500 نفر تقلیل یافت تا گنجایش ورزشگاه آزادی به 85 هزار نفر برسد.

 
جالب اینکه همین چند ماه پیش در بازی ایران و قطر ، آمار تماشاگران از سوی مسئولان ورزشگاه 99 هزار نفر اعلام شد !

 
این نظریه مخالفانی هم دارد که یکی از آنها علی فتح الله زاده مدیر استقلال است.

به عقیده او این آمار عمدا کم می شود تا سهم بلیت فروشی تیم ها کاهش بیابد...

درغیاب سرشماری درست هر ادعایی مخالفان و موافقانی دارد وما کماکان ایرانی هستیم...

امیر قلعه‌نویی در نشست خبری پس از داربی 76 ضمن تشکر از مسئولان و اصحاب رسانه گفت: اسکان دادن این همه تماشاگر در این ورزشگاه سخت است و مطمئنا زحمات زیادی در این رابطه کشیده شده است.

 وی درباره بازی گفت: سرعت این دیدار بد نبود، ولی انتظار از بازیکنان بالاتر از این‌ها بود و ای کاش این دیدار برد و باختی داشت تا لذت آن بیشتر شود. در مجموع برای ما این نتیجه بد نبود چرا که نه گل خوردیم و نه شکست خوردیم.

با این یک امتیاز به صدر جدول رفتیم. بازیکنان ما زحمت زیادی کشیدند و تغییراتی که ایجاد کردیم باعث شد فشار پرسپولیس را کم کنیم و اگر آقای مجیدی موقعیتش را بهتر استفاده می‌کرد، بهتر نتیجه می‌گرفتیم.

البته ما دو موقعیت در این دیدار داشتیم و پرسپولیس هم دو موقعیت در این دیدار داشت، ولی مشکل آنجا بود که ایجاد موقعیت کم بود و همان طور که گفتم انتظار بیشتری از بازیکنان در این دیدار می‌رفت.

 سرمربی استقلال در ادامه در پاسخ به این سوال که چرا استقلال در این دیدار شاداب نبود و ساموئل با وجود بازی خوب در دیدار قبلی این تیم از ابتدا در زمین حاضر نبود گفت: این را فراموش نکنید که ما 24 ساعت کمتر از پرسپولیس، استراحت کردیم و در خاطر داشته باشید ما در زمین انزلی در مقابل تیم خوب ملوان و پس از یک مسافرت در این دیدار حاضر شدیم.

سیستم ما در این دیدار 2 – 4 – 4 بود و می‌خواستیم سمت چپ و راست‌مان سرعتی باشد. در بازی با ملوان به ساموئل فشار آمد به همین دلیل از عباس محمدرضایی استفاده کردیم که البته او هم در این دیدار بد نبود. با آوردن ساموئل خواستیم تا میانه میدان را حفظ کنیم تا گل نخوریم که البته در این زمینه موفق بودیم.

 امیر قلعه‌نویی در پاسخ به اینکه آیا فرهاد مجیدی با فشار تماشاگران به میدان آمد یا با تدبیر شما، گفت: ما مترصد فرصت بودیم تا فرهاد مجیدی را از ابتدا به میدان بیاوریم، ولی با مشورتی که با اطرافیان انجام دادیم فهمیدیم فرهاد هنوز به آمادگی 90 دقیقه نرسیده است و از نظر جسمانی هنوز به آن سطح ایده‌آل خود نرسیده است، اما با آمدن فرهاد مجیدی از نظر روحی به تیم ما کمک شد و ای کاش او یک گل می‌زد چرا که فرصت خوبی داشت.

از سوی دیگر من به نظر مردم احترام می‌گذارم ولی در نهایت آنچه به نفع استقلال است انجام می‌دهم.

 وی در پاسخ به این سوال که قبول دارید محتاط شده‌اید، گفت: ما ابزار هجومی در این دیدار به کار گرفتیم. من چه کار باید می‌کردم.

از عباس محمدرضایی و علی حمودی که در شهرستان‌ها به علت کیفیت پایین بعضی از زمین‌ها استفاده نمی‌کنیم، بازی گرفتیم، که از عناصر سرعتی و هجومی ما هستند. دیگر چه کاری باید انجام بدهم؟!

 سرمربی استقلال گفت: ما به دنبال برد در این بازی بودیم و از اول هم می‌خواستم تا تیم هجومی باشد و این را در نظر داشته باشید چون دیدارها از نظر مدت زمانی به هم نزدیک هستند ما مجبوریم بعضی از بازیکنان را استراحت دهیم و در خط حمله هم ما از مهاجمان خوبی برخورداریم که همگی در یک سطح هستند و جابه‌جایی در این وضعیت خیلی تفاوتی ندارد.

گاهی اوقات ما تغییراتی را اعمال می‌کنیم که بر اساس شرایط بازی است و گاهی اوقات بر اساس کیفیت زمین این تغییرات را انجام می‌دهیم. البته خوشحالم که 21 بازیکن خوب را در اختیار داریم.

 قلعه‌نویی در ادامه درباره اینکه آیا با این روند استقلال امید قهرمانی دارد گفت: ما برای صدر نگران باشیم؟ تا آنجا که می‌دانم دو یا سه امتیاز از نیم فصل جلو هستیم و البته اگر این دیدار را می‌بردیم ایده‌آل بود. ولی این را هم در نظر بگیرید که حریف ما پرسپولیس هم بسیار متحول شده است.

 سرمربی استقلال در پایان در پاسخ به اینکه دو صحنه مشکوک به پنالتی برای پرسپولیس گرفته نشد گفت: دوستان هم با من تماس گرفتند و گفتند چند کارشناس داوری گفته‌اند آن صحنه‌ها پنالتی نبود و از جمله آقای مرادی که از پیشکسوتان خوب داوری است گویا گفته‌اند آن دو صحنه پنالتی نبوده است، ولی جا دارد تشکر کنم از آقای قهرمانی که هم به خوبی بازی را مدیریت کرد و هم قضاوت بسیار خوبی داشت چرا که با آرامش بالایی در این دیدار سوت زد.

در ادامه حملات یکپارچه پرسپولیسی ها به داوری دربی ، یحیی گل محمدی در برنامه زاویه از شبکه 5 اتهامات تازه ای را متوجه محسن قهرمانی کرد.

گل محمدی که به گفته مجری برنامه بعد از دربی سردرد شدیدی گرفته ، در این باره گفت: بازی خیلی خوبی بود اما با یک داور دیگر بازی قشنگ تر می شد .

البته من نمی گویم اگر داور  پنالتی را می گرفت بازی را می بردیم . نه. شاید بعش می باختیم اما داوری طوری بازی را پیش برد که به نتیجه ای که می خواست برسد.

 

 

سرمربی پرسپولیس درباره  قهرمانی هم گفت:ایشان به هردلیلی از تیم ما خوشش نمی آید . در بازی فجر سپاسی هم از پنالتی ما چشم پوشی کرد و بی جهت خطای شش ثانبه نیلسون را گرفت . 

به گفته گل محمدی درخالی که در هفته های گذشته بحث روی این بوده که بازیکنان با هم می سازند که دربی دربیاید ، در این بازی متوجه شده که این تیم داوری است که چنین تمایلی داشته است...

سرمربی پرسپولیس درباره اینکه چرا حرفش درباره قهرمانی در مصاحبه تلویزیونی و کنفرانس مطبوهعاتی عوض شده ؛ گفت: می می خواستم مطمئن بشوم.نمی خواستم مثل آقای عسگری زود قضاوت کنم.

 

 

 

ترمینال آزادی در غرب تهران، کمی آن سوتر از ورزشگاه بزرگ. بعد از هر دربی صفر - صفر، این‌جا غم‌بارترین جای دنیاست.

آدم‌ها با پرچم‌های بی اهتزاز،شانه‌های افتاده و صورت‌های رنگ و رو رفته، دیگر نه مثل موقع آمدن اشتیاقی به پیدا کردن اتوبوس دارند و نه رویایی که به امید آن ساعت‌های اتوبوس نشینی را تحمل کنند.

بدتر، آن‌ها مجبورند سنگینی نگاه‌های تحقیرآمیز مسافران دیگر را هم به دوش بکشند. عاقل اندر سفیه. این یکی را دیگر نمی‌توان با کریِ پنالتی بود یا نبود و ما بهتر بودیم و از این چیزها قورت داد.

 

 برای آن‌ها که فوتبال را «بما هو فوتبال»، جدی و فنی دنبال می‌کنند مساوی هم یک نتیجه است مثل بردن یا باختن.

حاصلی از برآیند هم‌سان نیروها. این‌جا اما آن‌چه در درون زمین دیدیم ترس بود و ترس، احتیاط بود و نگرانی از ساعتی بعد که میکروفون‌ها، این خنجرهای آخته، حنجره‌ات را نشانه می‌روند و تو هرگز در همه‌ی زندگی‌ات آن‌قدر شجاع نبوده‌ای که بگویی من تلاش کردم که ببرم اما باختم.

و شاید باید حق داد به بازیکنانی که هیچ‌گاه به خاطر «تلاش کردن» کسی برای‌شان دست نزده. بازنده در این فوتبال فرقی با مرده ندارد وقتی دورودی‌ها را برای تشویق تیم حریف و تیم و خودشان که باخته، مسخره می‌کنیم.

 درباره‌ی خوشحال‌ترین آدم‌های دربی صفر – صفر چیز زیادی نمی‌شود نوشت. عافیت‌طلبان و مصلحت‌اندیشانی که متهم به قتل فوتبال هستند.

باورش سخت است اما این آدم‌ها علاوه بر این‌که وجود دارند، از تصمیم‌گیران مهم نیز هستند.

مدیرانی که اسلاف‌شان باغ اقتصاد را آباد کرده‌اند و خودشان ورزش را کادو گرفته‌اند تا خرداد چهارم که از راه برسد. بگذریم… اما در تشابه دربی و انتخابات این جوک را بگوییم که هربار فکر می‌کنیم این دفعه ‌فرق می‌کند و هربار اشتباه می‌کنیم.

 تا دربی بعدی و ترکاندن یک بمب صوتی دیگر چراغ بنزین فوتبال باشگاهی ما روشن خواهد بود. و آن روز هم چیزی تغییر نخواهد کرد اگر خودمان تغییر نکنیم.

ما دربی‌بازهایی که دوباره با شور و شوق دنبال بلیت اتوبوس خواهیم گت تا صبح دربی تهران باشیم. امروز هم که… گذشت.

سوت پایان این دربی، پایان یک ترانه بود. پایان «هفته‌ی خاکستریِ» کری‌ها و دلواپسی‌ها.

جایی که فرهاد می‌گوید: «جمعه حرف تازه‌ای برام نداشت؛ هرچی بود، پیش‌تر از این‌ها گفته بود…».

 

 

همانطور که امیر قلعه نویی پیش از بازی گفته بود فرهاد مجیدی 20-25 دقیقه فرصت بازی کردن خواهد داشت، مهاجم محبوب آبی ها حدود بیست دقیقه در زمین حضور داشت و البته نتوانست تعداد گل هایش در دربی را افزایش دهد.

در این تصویر که در دقیقه 79 اتفاق افتاد، تنها بخت فرهاد مجیدی برای باز کردن دروازه پرسپولیس دیده می شود.

در این صحنه، حرکتی که با مجتبی جباری و خسرو حیدری شروع شده بود، با سانتر علی حمودی و خروج متزلزل نیلسون همراه شد اما فرهاد مجیدی نتوانست دروازه حریف را باز کند. 

1.جو منفی بعد از داربی کسل کننده امروز بعد از ظهر تهران مثل خیلی از بازیهای استقلال – پرسپولیس این سالها، بالا گرفته است.

کارشناسان تلویزیون، نویسنده های فوتبال و کاربران شبکه های اجتماعی در مذمت تبانی و البته ناتوانی ستاره های دو تیم در ساختن یک روز باشکوه برای فوتبال ایران، حرف های زیادی برای گفتن دارند.

آنها مثل تماشاگرانی که در هنگام خروج از ورزشگاه با دلخوری هر چه تمام بر علیه تبانی شعار می دادند، همه خروجی جدال بزرگ امروز را هیچ می دانند. 

 

 

2. بازی های غالبا کسل کننده استقلال و پرسپولیس (حداقل در یک دهه گذشته) از این زاویه بارها مورد تحلیل قرار گرفته. حالا همه مان خوب می دانیم پشت این داربی ها هزاران قول و قرار نانوشته می تواند وجود داشته باشد.

 از یک توافق سری برای نوع آرایش دو تیم در زمین تا توصیه های لازم برای داوران. حتی گاهی اوقات نمایش ضعیف ستاره های دو تیم در این قالب می تواند تفسیر شود، مثلا آنها قبل از بازی توجیه شده اند.

اینها احتمالاتی است که داربی های تهران را در این چندین ساله به تدریج از رمق انداخته. یک باور عمومی که دایره شک ما را حتی اگر واقعا خبری در پشت پرده هم نباشد، بیشتر و بیشتر می کند.

آیا واقعا امکان ندارد استقلال و پرسپولیس (یا یکی از این دو تیم) در روز بدشان باشند و برای نباختن، بازی را به گونه ای پیش ببرند که به سمت 0 – 0 پیش برود

 3. اگر از خیر زمین بگذریم که چه در روز تبانی اش بوده و چه در روز بد دو تیم، حرف زیادی برای گفتن نداشت، برای احترام به بازی امروز پرسپولیس و استقلال بهانه کافی روی سکوها وجود دارد.

مسابقه ای که می تواند همیشه از داربی های مهم دنیا باشد و امروز با آن جماعت کیپ تا کیپ نشسته و ایستاده، دوباره یک پیغام بزرگ در دل خود دارد. مردم هنوز فوتبال را دوست دارند.

پرسپولیس و استقلال با این همه فراز و نشیب شان، هنوز ارزش پر شدن یک استادیوم داغ 100 هزار نفری را حفظ کرده اند. آنها سرمایه استثنایی ایران و فوتبالی های پرشمارش هستند. 

4. وقتی استادیوم آزادی در حدود 40 سال پیش ساخته شده ظرفیت آن 100 هزار نفر بوده. ورزشگاهی برای پاسخ دادن به علاقه هواداران دو تیم محبوب پایتخت که البته بر اساس آمار غیر رسمی و دقیق حتی روزهای 120 هزار نفری نیز برای بازیهای استقلال و پرسپولیس به خود دیده است.

با این وجود مهم نیست حالا بعضی ها حرف از استادیوم 70 یا 85 هزار نفری بزنند. مهم جنس هیجانی است که امروز هم داربی تهران را تحت الشعاع قرار داده بود. نقطه به نقطه جمعیت و هزاران هزار آدمی که پشت در ماندند. یک ورزشگاه پرشور که می تواند تماشاگری مثل فرانکو باره سی را حتی به یاد سن سیروی میلان و دربی با اینتر بیندازد.

 5. پرسپولیس از زمان سرمربیگری یحیی گل محمدی تازه به فرم ایده آل رسیده و هنوز با آن پرسپولیس زلزله که تماشاگرانش می خواهند فاصله دارد. استقلال هم اگر چه صدرنشین جدول است روی سکوها برای بدست آوردن دل تماشاگرانش آنچه که استحقاقش را داشته، بدست نیاورده است.

در چنین شرایطی، در روزهای دل زدگی مردم از فوتبال، در روزهایی که تصور می رود فوتبال مثل سینما و خیلی چیزهای دیگر به هیچ وجه آن سرگرمی جذاب گذشته نیست، دیدن یک استادیوم پر و داغ، سرشار از یک انرژی خارق العاده است.

یعنی اگر این استقلال و پرسپولیس می تواند دوباره شور و حال یک جمعیت صد و خورده ای هزار نفری را به ما بدهد و دوباره مردم را پای تلویزیون بکشاند، نباید از 90 دقیقه کسل کننده داخل زمین، نا امید شد.

 6. فوتبال ایران برای آنکه بتواند به مسیر توسعه وارد شود و به روزهای درخشانی که لایق سکوهای 100 هزار نفری و شلوغ استادیوم آزادی، مثل بازی امروز است لبخند بزند، همه چیز دارد. همه چیز یعنی همین عدد تماشاگر. یعنی همین انرژی جادویی که استقلال و پرسپولیس حتی در روزهای نه چندان خوبشان، به همراه دارند.

آنها البته لایق بزرگی هستند. لایق ستاره هایی با کیفیت تر و بهتر. شاید اگر فوتبال ایران از بد روزگار به پست این مدیران ناکارآمد نخورده بود، حالا به جای لیگ سرد و بی تماشاگر قطر و امارات، مسیر اصلی ستاره های بزرگ اروپایی، برزیلی و آفریقایی بود که از تهران و دو باشگاه بزرگش سر در می آوردند.

تلویزیون هم آن وقت مجبور نبود تصویر فرانکو باره سی را سی بار نشان بدهد.

داربی 100 هزار نفری تهران، بالفطره حتی برای بزرگ ترین ستاره ها و مدیران فوتبال دنیا، می توانست جذاب باشد. 

7. امروز را می توان بیشتر از اینها دوست داشت. استقلال و پرسپولیس را هم همین طور