اولین تمرین استقلال برگزار شد . تمرینی با اتفاقات تاسف بار که تداعی گر فیلمفارسی های دهه 40 و 50 سینمای ایران بود .
تمرینی که روز بعد با ورق زدن روزنامه های ورزشی و دیدن تصاویر درگیری و رفتارهای لمپن گونه وار چیزی جز تاسف برای باشگاه فرهنگی ! ورزشی استقلال نداشت و تاسف آور تر اینکه اتفاقات در کمپی ینام " ناصر حجازی " افتاد تا آرزو کنیم که ای کاش نام کمپ بنام اسطوره ملی ایران نبود .
وقتی شنیدیم عده بسیاری اجیر شده اند تا ازدحام جمعیت بچشم آید در حالیکه در روز دوم تمرین این نفرات به کمتر از یک چهارم رسیدند و البته دوستانشان خبر از بی سابقه بودن تمرین روز اول می دهند!
( در حالیکه سال 86 با حضور ناصر حجازی تا هفته ها امجدیه ی پیر جمعیتی با میانگین 3 هزار نفر در هر تمرین را بخود میدید که مسوولین ، بازیکنان وقت و اهالی رسانه شاهدانی بر این ادعا هستند ، هر چند که قیاس حجازی با بسیاری از پایه و اساس اشتباه است ) ، وقتی شنیدیم این جمعیت اجیر کرده را عاشق بخود جلوه دادند اما نمی دانند که می دانیم عاشق ، همیشه عاشق است و همیشه حضور دارد نه فقط در یک روز خاص برای قدرتنمایی نو کیسه ها ، وقتی دیدیم که گاو و گوسفند ها در کمپ دیده میشوند و بر سر یک تکه گوشت یکدیگر را می درند
وقتی دیدیم عده ای نوچه از از کرج آمده اند تا گربه را دم حجله بکشند ، وقتی دیدیم چاقو در دستان همان نوچه ها است تا بی دلیل ابراز وجود نمایند ، وقتی شنیدیم یک غریبه که نه از مکتب استقلال است و نه از مکتب پارس ! و با رفتاری " خان " گونه در دفتر کمپ منتظر قدردانی از خود یا صدور حکم برای خبرنگاران است و حتی براحتی تصاویر عکاسان ورزشی را خان گونه پاک می نماید ، وقتی شنیدیم الگوی سرمربی مربوط به دهه 60 فوتبال ایران است ! ،
وقتی دیدیم که از هیات مدیره نیز حضور دارند اما بجای برخورد با چنین رفتارهایی ، مشغول خوش و بشهای خود هستند و انگار نه انگار که اتفاقاتی اقتاده است و وقتی دیدنیها و شنیدنیهای دیگری را متوجه شدیم ، بی اختیار یاد " مهدی پاشنه طلا " ها و نوچه هایشان افتادیم ، یاد " جوجه فکلی " ها و ... اما آنها برای اوقات فراغت بودند و ... اما افسوس که اتفاقات روز اول تمرین استقلال ، واقعیتی بود تلخ و دردناک در محیطی پاک و مقدس بنام کمپ ورزشی ، واقعیتی تلخ برگرفته از رفتار " رمضون یخی " ها یا " شعبان بی مخ " ها تا یک استقلالی اصیل آرزو نماید بجای قهرمانی های قابل بحث ! ، حاضر به تحمل فوتبال کسل کننده سرمربی قبل باشد اما مورد تمسخر سایرین با چنین رفتارهای لمپن گونه قرار نگیرد.
به همین دلیل بجای افتخار ، آرزو کردیم که کمپ ، دیگر بنام ناصر حجازی نباشد تا روح وی نیز اینچنین آزرده نگردد. وقتی مدیران ورزشی که خود نیز نظاره گر اتفاقات روز اول تمرین بودند ، نمی توانند فضایی پاک را برای یک باشگاه مثلا فرهنگی ورزشی ایجاد نمایند و فقط شعار میدهند ، چاره ای برای دوستداران محیط پاک برای باشگاه استقلال نیست تا از هیات مدیره ای که بانی بوجود آمدن چنین فضایی در استقلال شده است ، بخواهند که نام کمپ را تغییر دهد تا در فضایی که نام ناصر حجازی که نماد صداقت ، شخصیت بالا و تحصیل کرده بودن یک ورزشکار مطرح است ، توهین به این نماد را شاهد نباشند .
بخصوص که در آینده با چنین وضعیتی باید منتظر قلیان چاق کردن و کشیدن افراد در طبقات باشیم که آنوقت امیدواریم از واژه قهوه خانه برای چنین مکان ورزشی استفاده نشود . براستی اخلاق مداری ای که سرپرست استقلال در این مدت از آن نام برد ، همانی بود که در روز اول تمرین استقلال دیدیم ؟!
آری ! سالها است که رفتارهای شعبان بی مخی از بین رفته است و الگوبرداری از چنین رفتارهایی در حال منسوخ شدن است و جوانان ، ورود به دانشگاهها را محیطی برای ارتقاء و رشد فرهنگ خود می دانند و اگر همه آنها نمی دانند در تلاشیم که بدانند اما با بی تدبیری بعضی از مدیران , عده ای در یک باشگاه فرهنگی ورزشی اینچنین مثل عصر فیلمهای جاهلی رفتار میکنند تا یک باشگاه که در کنار قهرمانی باید الگوی اخلاق باشد ، برای یک نوجوان که تازه در مسیر انتخاب است ، رفتارهایی منسوخ شده پیش روی وی قرار دهد پس لطف کنید و اگر نمی توانید در کمپ ، محیطی با حاکمیت اخلاق و ورزش برقرار کنید ، نام آن را تغییر دهید .
دوستداران حجازی ، این حق را دارند که برای حفظ حرمت اسطوره ای که نماد یک فرد جنتلمن و تحصیلکرده است ، بخواهند که نام کمپ را تغییر دهید .حجازی هرگز با دانش فنی اشخاص مشکل نداشت ، بلکه دیدن چنین رفتارهایی را تحمل نمیکرد ، زیرا بعنوان یک میهن پرست ، آرزوی فوتبالی پاک با فرهنگ بالا در خور و شایسته نام " ایران " داشت که آرزوی هر ایرانی واقعی است .