حرفهای چروک شده روی سطر سطر خاطراتمان از فوتبال پر است از تصاویر گنگ و بعضا روشنی از اتفاقاتی که افتاده اند. فوتبالمان آنقدر رخداد«مهم» البته کبود دارد که انگشت اشاره را سمت « ترین» آن گرفتن کار ساده ای نیست. در روزهایی که حضور خیلی ها مهم جلوه نمی کند، هنوز هم نبودن « او» مهم ترین است.
عادل مسابقه پیامکی برنامه اش را به مهمترین اتفاق فوتبال در سال 90 اختصاص داده بود. حذف توام با کمدی سپاهان و تیم امید مهم نیست؟هست. حضور کیروش در فوتبالی که خرد جمعی اش از « کوه» نوزادی به نام «موش» به دنیا می آورد هم قطعا قابل توجه است. قهرمانی تکثیر شده سپاهان در لیگ هم اتفاق کمی نیست. معمولا قهرمانان لیگ ما فصل بعد«کریم شیره ای» می شوند.
تو؛ ناصرحجازی؛ عقاب بی بدیل دروازه ها نیستی تا ببینی با جانشینت چه کرده اند. با احمد عابدزاده ای که او هم مانند تو چند صباحی را در « کسری» گذراند. با کارآکتر محبوب ملبورن. نیستی تا ببینی ممنوع الخروجش کرده اند چون گفته عمل پایم خوب نبوده! اینجا حال خیلی ها خوب نیست.
خوش به حالت ناصرخان؛ نبودت هم مهمترین است آن هم در عصری که بودن خیلی ها اصلا به چشم نمی آید. آرام بخواب عقاب که اینجا هنوز هم می شود هزار بار مشق نوشت، جریمه نوشت از روی این عبارت« غم قفس به کنار .آنچه عقاب را پیر می کند پرواز زاغ بی سرو پاست»حالا دور از قفس این کره خاکی به جدال زاغ ها بخند و جنگ گنجشک ها را به تماشا بنشین. بدرود مهمترین اتفاق!
