آن چه مشاهده می کنید حکم ماموریتی متعلق به شهید نادر مهدوی است. نادر مهدوی سردار شهادت طلبانِ خلیج فارس است. هم او بود که با همرزمانش خلیج فارس را تا ماه ها برای ناوگان فوق مدرن آمریکا و متحدانش نا امن نمود و حیثیت این کشور را بار ها به بازی گرفت.تاریخ این ماموریت، مطابق آن چه در حکم آمده است اول مرداد ماه لغایت سوم مرداد ماه 1366 می باشد. هیچ روایتی از فحوای این ماموریت 48 ساعته داده نشده است اما حادثه بزرگی که در این دو روز در خلیج فارس واقع شد، تخمین درباره موضوع این ماموریت را آسان می کند. ماجرا از این قرار است:
در مورخه 29 تیر 1366، قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد به تصویب رسید. همزمان با تصویب قطعنامه 598، آمریکا آغاز عملیاتِ نظامی خود در خلیج فارس را، جهت اسکورت نفتکشهاى کویتى به وسیله ناوگان خود تحت عنوان "عملیات ارنست ویل" اعلام نمود.
حقیقت ماجرا این بود که ماجراى اسکورت نفتکشهاى کویتى عملاً در راستاى تأمین اهداف اقتصادى عراق بود، زیرا کویت بنادر خود را براى بارگیری و تخلیه اسلحه و تجهیزات و مهمات وارداتى و خصوصا نفت صادراتی، در اختیار عراق قرار داده بود. بر همین اساس بود که وزیر امور خارجه ایران اعلام کرد: "نفت در نفتکشهاى کویتى با هر پرچمى که باشد در واقع نفت عراق است چون کویت رسما از بغداد در جنگ حمایت مىکند."
به این ترتیب عملیات "ارنست ویل" رسما در جهت تأمین امنیت صادرات نفت عراق از طریق کویت و واردات این کشور انجام مىگرفت و طبیعى بود که ایران در برابر چنین مسأله اى آرام ننشیند.
نخستین کاروان نفتکشهاى کویتى تحت پرچم آمریکا و با اسکورت ناوشکن هاى ابرقدرت غرب، دو روز بعد از تصویب قطعنامه 598 حرکت خود را از سواحل امارات متحده عربى در دریاى عمان آغاز کرد. سرانجام کاروان اسکورت نفتکشهاى "گس پرنس" و "بریجتون " - که نامهاى عربى آنها توسط شرکت آمریکایى عوض شده بودند - با سرو صداى زیادى مأموریت خود را آغاز کرده و به سلامت از تنگه هرمز گذشتند اما، در نزدیکى جزیره فارسى با خطر جدى مواجه شده و نفتکش چهارصد هزار تنى "بریجتون " با یک مین 270 کیلویى برخورد نمود. بازتاب این حادثه بسیار گسترده بود.
على رغم این که آمریکا سعى نمود این حادثه را بى اهمیت تلقى نماید، اما چنین ضربه اى براى حیثیت سیاسى و نظامىاش جبرانناپذیر بود و مهم تر از همه این که عملاً ابتکار عمل در خلیج فارس را به دست ایران مى داد. این رخداد سبب شد که کاروان هاى بعدى بىسر و صدا و تبلیغات و با رعایت پنهان کارى از سواحل کویت به دریاى عمان و بالعکس حرکت کنند، در حالى که همواره خطر مین ها، قایق هاى تندرو و موشک هاى کرم ابریشم را احساس مىکردند.
نادر مهدوی، سرانجام در 16 معرماه 1366، پس از آن که ناوگروهِ تحت امرش، یک فروند هلی کوپتر آمریکایی را سرنگون ساخت، با آتش مستقیم تفنگداران دریایی آمریکایی مجروح شد و به اسارت آنان در آمد. سپس در عرشه ناو «یو اس. چندلر» مورد شکنجه قرار گرفته و به شهادت رسید. روحمان با یاد نادر مهدوی و همرزمانش، شاد
