عشق است زنده یاد ناصر خان حجازی و استقلال

امیر قلعه نویی حالا یک داستان جدید را می نویسد. اما مثل همیشه سعی می کند خودش را شخصیت اولی نشان دهد که چندان تمایلی هم برای پیروز شدن در داستانش ندارد. رمانی که او می نویسد، مقدمه و مؤخره ای مشخص دارد. از ابتدا تا انتها، گروهی روی سکوها، در جراید و البته گاهی هم در خانه ملت به حمایت از او برمی خیزند و در نهایت، امیر را کشان کشان به استقلال می آورند. اما مگر می توان چنین داستانی را باور کرد؟ 

 

شبی که سرمربی وقت سپاهان مقابل منتقد همیشگی اش در برنامه نود نشست و گفت که امسال به استقلال برنخواهد گشت، دقیقا جملاتی را به زبان آورد که به لحاظ وزن و حقیقت، چیزی بود شبیه به ادعای بعدی اش. جایی که گفت: «امسال ما از استقلال بازیکن نمی گیریم و هیچ بازیکنی از پرسپولیس هم در فهرست ما نیست! ».

 

ادعای امیر را می توان با آن چه پیشتر در تمرین استقلال اتفاق افتاده بود، قیاس کرد. حنیف عمران زاده کمتر از یک هفته قبل از این که قلعه نویی در مورد قرار نداشتن هیچ بازیکنی از استقلال در فهرست خود حرفی بزند، در تمرین رو به بهتاش فریبا با ادبیاتی نه چندان محترمانه گفته بود که وقتی به سپاهان رفتم برایت نامه می نویسم! دوستان نزدیک به حنیف هنوز هم با قدرت می گویند که شاهد تماس های مکرر سپاهانی ها با عمران زاده بوده اند. ادعای عمران زاده و دوستانش در استقلال را باور کنیم یا آن چه قلعه نویی در برنامه نود به زبان آورد؟ 

 

ادعاهای امیر را می توان باز هم زیر ذره بین برد. او از طریق اطرافیانش برای هادی نوروزی مهاجم پرسپولیس پیغام فرستاده و خواهان حضورش در سپاهان شده بود. آیا امیر چنین حقیقتی را در آن دوشنبه شب جنجالی از یاد می برد؟ امیر البته نیم نگاهی هم به محمد نوری داشت. آیا نوری از دیدگاه امیر قلعه نویی بازیکن تیمی غیر از پرسپولیس است؟ 

 

او خوب داستان خود را پیش می برد. حرفش را می زند، اذهان را به سویی دیگر می برد و بعد دقیقا وقتی همه نگاه ها از او دور شده ناگهان تیرش را شلیک می کند. قلعه نویی هرچند فهرستی مشتمل بر چهار بازیکن استقلال و پرسپولیس را در فهرست خرید فصل آینده سپاهان قرار داده بود، اما با صراحت اعلام کرد هیچ بازیکن سرخابی را مد نظر ندارد. وقتی فهرست او در همان جلسه هیأت مدیره باشگاه سپاهان روخوانی می شود، چگونه می توان قبول کرد که آن چه در وصف حضور دوباره اش در استقلال گفته همان دور زدن باشگاه محبوبش نیست؟ 

 

بازی جدیدی برای باشگاه استقلال آغاز می شود. دوباره امیر دست به قلم برده و خود را راوی نیمکت استقلال کرده است، با این تفاسیر که او باز هم خود را پیش نمی اندازد و سعی می کند با وجود تمامی مخالفت هایی که از سوی مدیرعامل (یا همان سرپرست موقتی که یک و نیم سال است روی میز مدیرعاملی نشسته) به نیمکت استقلال نزدیک و نزدیک تر شود. اهرم و ابزار لازم برای رسیدن به مقصود فراهم است.

 

امیر قلعه نویی از همین امروز در سایت های خاص که چتر حمایتی شان را روی سر او همیشه گسترانده اند، طرح نظرسنجی را برای بازگشت خود به استقلال می بیند. هوادارانی که مقابل باشگاه حاضر می شوند و هرچند تعداد قلیلی دارند، اما با صدای رسای خود، گروه های جدیدی را به خود اضافه می کنند. تماس هایی که از ساختمان های پرنفوذ با باشگاه گرفته می شود و او شاید مثل یک قهرمان به استقلال باز گردد ! 

 

طرح بازگشت امیر به استقلال، فقط در شفاهیأت و توسط خود او رد می شود. امیر درست از روزی که فهمید پرویز مظلومی دیگر دستش به جام قهرمانی نمی رسد آستین ها را برای بازگشت بالا زد. درست 48 ساعت بعد از ناکامی استقلال در انزلی ... آیا مشکوک نیست؟ به یاد بیاورید که 48 ساعت قبل از شکست استقلال، چه تعاریفی از زبان امیر در ستایش مدیریت سپاهان به زبان او جاری می شد و ناگهان همه چیز تغییر کرد! او بازی می کند... اول با اذهان عمومی و بعد با نیمکت تیم های محبوبش!