باريكه غزه در محاصره است، زمان در آن منطقه به تاريخ گذشته مي گذرد، آنجا قرن بيست و يكم نيست، قرون وسطي است شايد هم زماني دورتر، غزه امروز در پرتگاه زمان است ، در پايان تمدن بشري و واپسين روزهاي حقوق بشر.
كودكان، زنان ، مردان و سالخوردگان غزه توسط يك رژيم نژادپرست به گروگان گرفته شده اند. نبود مواد غذايي، دارو و حتي سوخت در زمستان فضايي بوجود آورده كه يادآور لشكركشي هاي قرون وسطايي است . لشكرياني كه همانند بلا نازل مي شدند، تمامي ساكنان شهر را بي هيچ ترحمي به كام مرگ مي فرستادند و سرانجام از خود طاعوني به ارمغان مي گذاشتند و مي گذشتند. اماآنچه كه امروز در غزه قرباني مي شود فقط كودكان، سالخوردگان ، بيماران ، زنان و يا مردان نيستند ، بلكه تمامي ارزشهاي انساني و دستاورد هزاران سال تاريخ تمدن بشري است كه به مسلخ فرستاده شده است.شگفت انگيزترين صحنه اين حادثه هم بي رحمي متجاوزان و يا مظلوميت قربانيان نيست بلكه حيرت آور اينكه اين رويداد اسفبار در برابر ديدگان جهانيان رخ مي دهد و اين در حالي است كه سازمان هاي بين المللي مدعي همه چيز ، هيچ كاري انجام نمي دهند و يا نمي توانند!

رويدادهاي اخير غزه بيش از گذشته سياستهاي دوگانه حاكم بر سازمان هاي بين المللي را به نمايش گذاشت. اينكه 5/1 ميليون انسان بي دفاع را محاصره و آنان را از تمامي حقوق اوليه محروم كنند و هيچ مرجعي حتي بصورت ظاهري و تشريفاتي قادر به مداخله نباشد حقيقتا لكه ننگي بر چهره بشريت است.

ادامه دارد...